26- به خاطر بياور هنگامى را كه ابراهيم به پدرش (عمويش آذر) و قومش گفت من از آنچه شما مىپرستيد بيزارم!27- مگر آن خدايى كه مرا آفريده كه او هدايتم خواهد كرد.28- او كلمه توحيد را كلمه باقيه در اعقاب خود قرار داد تا به سوى خدا بازگردند.29- ولى ما اين گروه و پدران آنها را از مواهب دنيا بهرهمند ساختيم تا حق و فرستاده آشكار الهى به سراغشان آمد.30- اما هنگامى كه حق به سراغشان آمد گفتند اين سحر است و ما نسبت به آن كافريم!
تفسير: توحيد سخن جاويدان انبياء
در اين آيات اشاره كوتاهى به سرگذشت ابراهيم و ماجراى او با قوم بتپرست