سوره الزخرف (43): آيات 33 تا 35 - تفسیر نمونه جلد 21

سوره الزخرف (43): آيات 33 تا 35

وَ لَوْ لا أَنْ يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً لَجَعَلْنا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ وَ مَعارِجَ عَلَيْها يَظْهَرُونَ (33) وَ لِبُيُوتِهِمْ أَبْواباً وَ سُرُراً عَلَيْها يَتَّكِؤُنَ (34) وَ زُخْرُفاً وَ إِنْ كُلُّ ذلِكَ لَمَّا مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ (35)

ترجمه

33- اگر تمكن كفار از مواهب مادى سبب نمى‏شد كه همه مردم امت واحد گمراهى شوند ما براى كسانى كه كافر مى‏شدند خانه‏هايى قرار مى‏داديم با سقفهايى از نقره و نردبانهايى كه از آن بالا روند!

34- و براى خانه‏هاى آنها درها و تختهايى (زيبا و نقره‏گون) قرار مى‏داديم كه بر آن تكيه كنند.

35- و انواع وسائل تجملى، ولى تمام اينها متاع زندگى دنياست و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهيزگاران است.

تفسير: قصرهاى باشكوه با سقفهاى نقره‏اى! (ارزشهاى دروغين).

اين آيات هم چنان بحث پيرامون نظام ارزشى اسلام و عدم معيار بودن مال و ثروت و مقامات مادى را ادامه مى‏دهد.