تساهل و آزادي در چارچوب قانون است و منظور امام از قانون و مقررات اسلام كه در فقه آمده است و مقررات حكومت است كه فقيه السياسة عهدهدار تبيين آن است. در اين زمينه برخي خرده گرفتهاند كه با وجود قانون جهاد، ارتداد و امر به معروف و نهي از منكر چگونه ميتوان از تساهل در اسلام و حكومت اسلامي سخن راند؟ در پاسخ عرض ميكنيم كه در نظر امام جهاد نه براي قدرت طلبي و فتح ممالك و زورگويي، بلكه براي مقابله با زورگويان و معارضان و متجاوزان است و اما ارتداد با توجه به عملكرد امام در طول حيات پس از پيروزي انقلابشان كه فقط در مورد سلمان رشدي اين حكم را اعلام كردند و خواستار اجراي آن شدند ميتوان نتيجه گرفت كه اين حكم خصوصاً جنبه كيفري آن مربوط به معاندان و مهاجمان است نه صرف تغيير عقيده و اما امر به معروف و نهي از منكر ايفاي نقش هدايتگري و صيانت جامعه از انحراف است. ايفاي مسئوليت در قبال حق و حقيقت است نه اجبار و اكراه افراد به ايمان. بدين سبب است كه تحت شرايط و مقررات خاص قرار گرفته است.
2. نظم عمومي
منظور از نظم عمومي آنچه كه مربوط به اداره كشور يا راجع به صيانت كشور از نهادها و تاسيسات حقوقي و قوانين كشور است و اراده افراد در خلاف جهت آن بلااثر است.
لطفا منتظر باشید ...
