اخلاق اسلامی نسخه متنی

نماز را فراهم سازد.

اهـتـمـام بـه نـمـاز اقـتـضـا مـى كـنـد، انـسـان نـمـاز را بـطـور صـحـيـح و كـامـل بـيـامـوزد و بـه فـراگـيـرى مـسـايـل نـمـاز اهـتـمـام داشـتـه بـاشـد وهـرگـز نـمـاز را از اوّل وقت تاءخير نيندازد، مگر در شرايط اضطرارى كه طبعاً عذر تاءخير پذيرفته است .

اهـتـمـام بـه نـمـاز بـه تـوجـه قـلبـى درحـال نـمـاز وخـشـوع در حال عبادت است . چنانكه قرآن كريم ، در وصف مؤ منان رستگار مى فرمايد:

(اَلَّذينَ هُمْ فى صَلوتِهِمْ خاشِعُونَ)(72) آنان (كسانى هستند كه ) در نمازشان خشوع مى ورزند.

نـمـاز گـزار بـايـد كـارى كـنـد كـه درحال نماز فكر و ذهن او متوجه عبادت و معبود باشد. بدين مـنـظـور درجـايـى نـمـاز بـخـوانـد كـه مـايـه پـريـشـانـى حـواس نـشـود. درحـال نـمـاز بـا حـالت آرام وبـدون حـركـت زايـد بـدن بـاشـد، درحـال قيام به محل سجده نگاه كند. درحال ركوع به پهلوى پاى راست بنگرد، از نماز خواندن درجـايـى كـه در بـرابـر آب ، درب گـشـاده ، نـقـاشـى ، خـطـاطـى ، گل و گياه و چيزهايى است كه موجب پريشانى حواس مى شود، خوددارى ورزد.

نـقـطـه مـقابل اهتمام به نماز، سبك شمردن نماز است ، پاره اى از مظاهر سبك شمردن نماز از اين قرار است :

1ـ تـرك نـمـاز در پـاره اى اوقـات ، مـثـلاً صـبـحـهـا بـه دليل غلبه خواب آلودگى و مانند آن .

2ـ تـاءخـيـرنـمـاز از اوّل وقـت ، بـه دليـل اشـتـغـال و يـا بـه هـر دليل ديگر (غير حالت اضطرار).

3ـ شركت نكردن درنماز جماعت و حضور نيافتن در مسجد.

4ـ اهميت ندادن به آشنايى با مسايل نماز.

5ـ نـمـاز خـوانـدن بـاشـتـاب ، بـطـورى كـه ركـوع ، سـجـود، قـرائت و ذكـر درآن كامل نباشد.

6ـ پريشانى حواس درحال نماز.

7ـ بدون مقدمه (اذان ، اقامه وپاره اى از دعاهاى مستحب پيش از نماز) به نماز پرداختن .

8ـ بـدون تعقيبات (تسبيح فاطمه زهرا سلام الله عليها، سجده شكر، دعا و طلب حاجت از خدا) از حال عبادت خارج شدن .

پيامدهاى سبك شمردن نماز

سبك شمردن نماز، آثار نامطلوب دنيوى و اخروى در زندگى انسان دارد كه در اينجا به برخى از آن روايات اهل بيت عليهم السلام اشاره مى كنيم :

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

هر مرد و زنى كه درنماز سستى كند (وسبك بشمارد)، خداوند او را به پانزده چيز مبتلا مى كند: شـش بـلا در دنـيا، سه بلاهنگام مرگ ، سه بلا در قبر و سه بلاى ديگر در قيامت وقتى كه از قبرش خارج مى شود.

بلاهايى كه در دنيا به او مى رسد عبارتند از:

1ـ خداوند بركت را از عمرش مى برد.

2ـ بركت را از روزيش مى برد.

3ـ سيماى صالحان را از چهره اش مى زدايد.

4ـ هر عملى انجام دهد، پاداش نمى برد.

5ـ دعايش به آسمان بالا نمى رود.

6ـ در دعاى نيكو كاران ، بهره اى برايش نيست .

بلاهايى كه هنگام مرگش به او مى رسد، عبارتند از:

1ـ با ذلت و خوارى مى ميرد.

2ـ درحال گرسنگى مى ميرد.

3ـ در حال تشنگى مى ميرد، بطورى كه اگر از رودخانه هاى دنيا سيراب گردد، باز تشنگى او برطرف نمى شود.

بلاهايى كه در قبرش به او مى رسد، عبارتند از :