پذيرش كلام سخن‎چين - دوستي نسخه متنی

1- آزاردوست و پذيرش كلام سخن‎چين

بايد از رفتار و گفتاري كه ماية رنجش دوست مي‎شود، به شدت پرهيز كرد تا دوستي‎ها استمرار يابد.

علي ـ عليه السلام ـ مي‎فرمايد:

اِذَا احْتَشَمَ الْمُؤمِنُ أخَاهُ فَقَدْ فارَقَهُ.

زماني كه انسان دوست خود را ناراحت و خشمگين ساخت، زمينة جدايي را فراهم ساخته است.[1]

در اين حديث شريف واژة «احتشم» به كار رفته است كه به معناي خشمگين و شرمنده ساختن ديگري است.

پذيرش كلام سخن‎چين

سخن‎چيني و نيز پذيرش كلام سخن چين از عوامل پراكندگي دوستان و نابودكنندة رشته‎هاي مودّت است. دوستان خوب بايد به يكديگر اعتماد داشته باشند؛ از پذيرش كلام سخن چينان بپرهيزند و چنان چه شنيدن گفتار اين گروه ذهنيّتي منفي در آن‎ها پديد آورد، مطلب را به نحو مناسب با يكديگر در ميان نهند تا زمينة هر گونه كدورت و جدايي از بين برود.

علي ـ عليه السلام ـ مي‎فرمايد:

هر كس به حرف اشخاصي سخن چين اعتماد كند، دوست خود را از دست خواهد داد.[2]

هر كس سخن بدخواه و سخن چين را باور كند، دوست خود را تباه كرده است.[3]

در اين موارد، زودباوري عامل جدايي دوستان است. دوستي اقتضا مي‎كند كه گفتار سخن چينان را دروغ شماريم و در برابرشان باشيم تا بدين وسيله هم آن‎ها زشتي كار خود را در يابند و هم دوست خويش را از دست ندهيم.

[1] . نهج البلاغه، حكمت 480.

[2] . نهج البلاغه، حكمت 239.

[3] . عبدالواحد آمدي: تصنيف غررالحكم و دررالكلم، ج 2، ص 658.