صفات دوستان شايسته - دوستي نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دوستي - نسخه متنی

احمد رمضاني

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


صفات دوستان شايسته

همة مردم شايستة دوستي نيستند. انسان بايد دوستانش را برگزيند. براي گزينش دوستان شايسته، بايد نخست صفات آ‎ن‎ها را شناخت. در نگاه امام علي ـ عليه السلام ـ ويژگي‎هاي دوست خوب چنين است:

1. خردمندي

علي ـ عليه السلام ـ خرد و آثار مثبت آن را بسيار ستوده است.[1] براي مثال مي‎فرمايد:

هيچ ثروتي چون خرد و هيچ فقري چون ناداني نيست.[2]

ارزش انسان به عقلش است.[3]

براي انسان دو فضيلت وجود دارد: عقل و منطق (گفتار). به وسيلة‌ عقل استفاده مي‎كند و به وسيلة گفتار استفاده مي‎دهد.[4]

بر اين اساس. دستور مي‎دهد با افراد عاقل دوستي كنيم:

هر كس با خردمندان مصاحبت كند، بزرگ مي‎شود.[5]

دوستي با عاقل امنيت‎آور است.[6]

2. يكرنگي و صميميت

يكي ديگر از صفات دوستان شايسته يكرنگي است. افراد رنگارنگ و بوقلمون صفت شايستة دوستي نيستند. دوستي يكرنگ است كه هنگام گرفتاري انسان را فراموش نمي‎كند و در غيبت نيز مدافع وي باشد. از نظر علي ـ عليه السلام ـ دوستي در راه خدا به يكرنگي مي‎انجامد.[7] در ديوان منسوب به آن حضرت آمده است:

هر دوستي براي خدا به يكرنگي مي‎انجامد؛ حال آن كه هيچ برادري‎اي بر بنياد فسق به يكرنگي نمي‎انجامد.[8]

البته - چنان كه گذشت - صميميت و يكرنگي به معناي گفتن تمام اسرار به دوست نيست. بايد در اين مسأله راه ميانه پيمود. نه همة اسرار را به او گفت و نه همة اطلاعات مرتبط با گذشته را از وي پنهان داشت.

3. دانشمندي

ينبعي للعاقل آن يكثر من صحبة العلماء و الابرار و بجتنب مقارنة الاشرار و الفجار.

عاقل سزاوار آن است كه با عالمان و نيكان، بسيار مصاحبت كند و از همنشيني با بدان و تبهكاران بپرهيزد.[9]

4. نيك خواهي

لاخير في قوم ليسوا بناصحين و لايحبون الناصحين.

در مردمي كه نه خود نيك خواهانند و نه نيك خواهان را دوست دارند، خيري نيست.[10]

5. راهنمايي به سوي خير

خير الاصحاب من يسددك علي الخير.

بهترين ياران، كسي است كه تو را به سوي خير راهنمايي مي‎كند.[11]


[1] . ر.ك: عبدالواحد آمدي: تصنيف غررالحكم و دررالكلم، صص 56 - 49.

[2] . همان.

[3] . همان.

[4] . همان.

[5] . همان، ص 429.

[6] . همان.

[7] . محمد محمدي ري شهري: دوستي در قرآن و حديث، ترجمة سيد حسن اسلامي، ص 526.

[8] . همان.

[9] . همان، ص 193.

[10] . محمد محمدي ري شهري: دوستي در قرآن و حديث، ترجمة سيد حسن اسلامي، ص 193.

[11] . همان.


/ 23