(مسأله 398): اگر كسى از روى علم و عمد در لباس غصبى يا
حرير و طلا باف، يا لباسى كه متخذ از حيوان حرام گوشت است
و.. احرام ببندد گرچه معصيت كرده است ولى احرام وى منعقد
مىگردد.(مسأله 399): واجب نيست لباس احرام را بطور دائم بپوشد
بلكه تعويض و در آوردن آن به هنگام شستن و حمام رفتن، و برداشتن
رداء از روى دوش براى ضرورت يا غير آن، اشكالى ندارد.(مسأله 400): اگر لباس احرام پس از احرام بستن، نجس شود
احتياط واجب آنست كه هر چه زودتر تطهير و يا تعويض نمايد.(مسأله 401): اگر شخصي از روى ناداني يا فراموشى با لباس
دوخته احرام ببندد هر وقت متوجه گرديد فورا بايد بيرون بياورد.(مسأله 402): هر گاه كسى با لباس دوخته احرام ببندد معصيت
كرده ولى احرام وى صحيح است.(مسأله 403): در هنگام احرام بستن، پاك بودن از حدث أكبر
و حدث أصغر، شرط نيست، لذا در حال جنابت و حيض و نفاس و بي
وضو، مىتواند احرام ببندد.
2 - نيت احرام
(مسأله 404): نيت امر قلبي است و توجه نمودن و خطور دادنآن در قلب و مجسم نمودن در ذهن لازم است و داعي كفايت نمىكند
و واجب هم نيست آن را تلفظ نمايد.