مناسك حج (فارسي) نسخه متنی

(مسأله 411): اگر شخصي نتواند كلمات تلبيه را بطور صحيح
بگويد و تلقين ديگرى نيز مؤثر واقع نشود واجب است هر طورى كه
خودش مىتواند بگويد، و أحوط در أين صورت، جمع بين گفتن
به مقدار ميسور و گفتن ترجمه آنها و نائب گرفتن ديگرى است كه بجاى
أو تلبيه را بگويد.

(مسأله 412): ولى طفل غير مميز، بجاى أو تلبيه بگويد.

(مسأله 413): شخص گنگ و لآل با انگشت خود به تلبيه إشارة
نموده و زبان خود را حركت دهد و أولى أين است كه أين كار را خودش
انجام داده و نائب هم بگيرد كه بجاى أو تلبيه بگويد.

(مسأله 414): احرام حج تمتع، عمره تمتع، عمره مفرده، حج
افراد، بدون تلبيه منعقد نمىشود ولى احرام حج قران، به تلبيه يا
اشعار يا تقليد محقق مىشود.

(مسأله 415): گفتن تلبيه، بيش از يك مرتبه واجب نيست ولى
تكرار آن مستحب است.

(مسأله 416): اگر شخصي لباس احرام را پوشيد و نيت احرام
كرد و پيش از گفتن تلبيه، يكى از محرمات احرام را مرتكب گرديد
گناهى نكرده و كفاره نيز ندارد.

(مسأله 417): هر گاه پس از پوشيدن لباس احرام و پيش از
گذشتن از ميقات، شك نمايد كه تلبيه را گفته يا نه، لازم است تلبيه را
بگويد.

(مسأله 418): اگر پس از گفتن تلبيه شك كند كه درست گفته يا
نه، احتياج به گفتن نيست احرام و عملش صحيح است.