عبادات و خصوصا نمازها را در مسجد خيف بجا آورد.چون نماز صبح را خواند تا طلوع آفتاب، مشغول تعقيبات
شود و سپس روانه عرفات گردد.چون متوجه عرفات گردد أين دعا را بخواند:اللهم إليك صمدت، وإياك اعتمدت و وجهك أردت
فأسألك أن تبارك لي في رحلتي و أن تقضي لي حاجتي و أن
تجعلني ممن تباهي به اليوم من هو أفضل مني.
دوم
وقوف عرفات
(مسأله 833): عرفات بيابانى است كه حدود آن عبارتست ازعرنة، ثويه، ذي المجاز، مأزمين، نمرة، كه همه اينها خارج از موقف
بوده ووقوف در اينها جايز نيست.(مسأله 834): جبل الرحمة در صحراى عرفات، ظاهرا از
موقف بوده ولى وقوف روى كوه مكروه مىباشد و مستحب است
وقوف در دامنه كوه از طرف چپ بأشد.(مسأله 835): وقوف در عرفات بايد از روى قصد و اختيار بأشد
و اگر كسى تمام وقت را در خواب و يا بيهوش بأشد وقوف أو صحيح
نيست.(مسأله 836): وقوف در عرفات از أول ظهر تا غروب روز نهم
ذي الحجة است واظهر أين است كه تا يك ساعت بعد از ظهر نيز مىتواند
وقوف را تأخير نمايد.(مسأله 837): وقوف در تمام أين وقت، هر چند واجب است
و ترك كننده آن از روى عمد گناهكار مىباشد ولى تمام أين وقت، ركن
نيست بلكه ركن، مسماى ماندن در آنجا است.(مسأله 838): مراد از وقوف، حاضر بودن در عرفات است چه
نشسته، چه در حال حركت، چه سواره، چه پياده بأشد.