كودكان دو دسته اند:1 ـ «مُميِّز»، و آن كودكى است كه خوب و بد را تشخيص مى دهد و خودش مى تواند اعمال را به طور صحيح انجام دهد.2 ـ «غير مُميِّز»، كه به آن حدّ نرسيده است.كودك مُميِّز، خودش مُحرم مى شود و اعمال را بجا مى آورد، و در مواردى كه خودش نتواند انجام دهد، سرپرست وى (مثلاً پدر) او را در انجام اعمال يارى مى دهد.و كودك غير مُميِّز، كيفيّت اعمال او بدين گونه است:1 ـ احرام: سرپرست وى لباس احرام بر او مى پوشاند و از طرف او نيّت احرام مى كند، و اگر مى تواند لبيّك ها را بطور صحيح پاسخ دهد، برايش مى گويد تا او هم بگويد، و اگر نمى تواند به طور صحيح پاسخ دهد، خودش از طرف او «لبيك ها» را مى گويد.2 ـ طواف: بايد او را طواف دهد، اگر كودك بتواند، بايد خودش راه برود، وگرنه او را حمل كرده و طواف مى دهند.3 ـ نماز طواف: سرپرست وى نماز را از طرف او بجا مى آورد.4 ـ سعى: مانند طواف او را به سعى مى برند.5 ـ تقصير: قدرى از مو يا ناخن او را كوتاه مى كنند، و يا سرش را مى تراشند. 6 ـ او را براى وقوف، به عرفات و مشعر مى برند، و سرپرست كودك از طرف او نيّت وقوف مى كند. 7 ـ در روز عيد قربان رمى جمره عقبه و قربانى سرپرست وى از طرف او انجام مى دهد.8 ـ سپس سر او را مى تراشد و اگر سال اوّل او نباشد مى تواند سر او را بتراشد يا تقصير كند.9 ـ در شبهاى 11 و 12 ذى حجه، كودك نيز بايد در منى باشد و سرپرست وى از طرف او نيت بيتوته كند.10 ـ در روزهاى 11 و 12 ذى حجه، سرپرست وى، به نيّت او رمى جمرات را برايش انجام مى دهد.11 ـ پس از برگشت به مكه، ساير اعمال را مانند اعمال عمره بجا مى آورند.درمدت احرام سرپرست كودك بايد اورا ازانجام محرمات احرام بازدارد