لطفا منتظر باشید ...
الدعاء الثامن و العشرون
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ مُتَفَزِّعاً إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ)اللَّهُمَّ إِنِّي أَخْلَصْتُ بِانْقِطَاعِي إِلَيْكَ
وَ أَقْبَلْتُ بِكُلِّي عَلَيْكَ
وَ صَرَفْتُ وَجْهِي عَمَّنْ يَحْتَاجُ إِلَى رِفْدِكَ
وَ قَلَبْتُ مَسْأَلَتِي عَمَّنْ لَمْ يَسْتَغْنِ عَنْ فَضْلِكَ
وَ رَأَيْتُ أَنَّ طَلَبَ الْمُحْتَاجِ إِلَى الْمُحْتَاجِ سَفَهٌ مِنْ رَأْيِهِ وَ ضَلَّةٌ مِنْ عَقْلِهِ.
فَكَمْ قَدْ رَأَيْتُ يَا إِلَهِي مِنْ أُنَاسٍ طَلَبُوا الْعِزَّ بِغَيْرِكَ فَذَلُّوا، وَ رَامُوا الثَّرْوَةَ مِنْ سِوَاكَ فَافْتَقَرُوا، وَ حَاوَلُوا الِارْتِفَاعَ فَاتَّضَعُوا،
فَصَحَّ بِمُعَايَنَةِ أَمْثَالِهِمْ حَازِمٌ وَفَّقَهُ اعْتِبَارُهُ، وَ أَرْشَدَهُ إِلَى طَرِيقِ صَوَابِهِ اخْتِيَارُهُ.
فَأَنْتَ يَا مَوْلَايَ دُونَ كُلِّ مَسْئُولٍ مَوْضِعُ مَسْأَلَتِي، وَ دُونَ كُلِّ مَطْلُوبٍ إِلَيْهِ وَلِيُّ حَاجَتِي
أَنْتَ الْمَخْصُوصُ قَبْلَ كُلِّ مَدْعُوٍّ بِدَعْوَتِي، لَا يَشْرَكُكَ أَحَدٌ فِي رَجَائِي، وَ لَا يَتَّفِقُ أَحَدٌ مَعَكَ فِي دُعَائِي، وَ لَا يَنْظِمُهُ وَ إِيَّاكَ نِدَائِي
لَكَ يَا إِلَهِي وَحْدَانِيَّةُ الْعَدَدِ، وَ مَلَكَةُ الْقُدْرَةِ الصَّمَدِ، وَ فَضِيلَةُ الْحَوْلِ وَ الْقُوَّةِ، وَ دَرَجَةُ الْعُلُوِّ وَ الرِّفْعَةِ.
وَ مَنْ سِوَاكَ مَرْحُومٌ فِي عُمُرِهِ، مَغْلُوبٌ عَلَى أَمْرِهِ، مَقْهُورٌ عَلَى شَأْنِهِ، مُخْتَلِفُ الْحَالَاتِ، مُتَنَقِّلٌ فِي الصِّفَاتِ
فَتَعَالَيْتَ عَنِ الْأَشْبَاهِ وَ الْأَضْدَادِ، وَ تَكَبَّرْتَ عَنِ الْأَمْثَالِ وَ الْأَنْدَادِ، فَسُبْحَانَكَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ.
نيايش بيست و هشتم
دعاى آن حضرت است به هنگام زارى به درگاه خداوند عز و جل.اى خداوند،من از روى اخلاص،تنها و تنها تو را برگزيده ام و با همه وجودم به تو روى آورده ام
و از هر كس كه خود نيازمند توست رو بر تافته ام و به هر كس كه از نعمت تواش بى نيازى
نيست تمنايى نكرده ام.و بر آنم كه در خواست نيازمندى از نيازمند ديگر سفاهت رأى است
و ضلالت عقل.
چه بساـاى خداوند منـديده ام كسانى را كه عزت نه از توطلبيده اند و به ذلت افتاده اند
و جز از خزانه فضل تو توانگرى جسته اندو بينوا شده اند و آهنگ بلندى كرده اند و به پستى
گراييده اند.پس آن دور انديش كه از سر اعتبار نگريسته و چنين كسان را ديده،دردور انديشى
خويش به راه خطا نرفته است و اختيارش به راه صواب رهنمون گشته است.
تويىـاى سرور و مولاى منـكه تنها و تنها پيشگاه توست كه بايد دست طلب به سوى آن دراز
كرد،نه هر كس ديگر كه از او چيزى مى طلبند،تنها و تنها درگاه توست كه بايد از آنجا حاجت
خواست،نه هر كس ديگر كه از او حاجت مى خواهند.
پيش از آنكه ديگرى را بخوانم تنها و تنها تو را مى خوانم و تنها به تواميد مى بندم و
تنها دست دعا به آستان تو بر مى دارم و تنها تو را ندامى دهم.
تويى اى خداوند من كه به شمار يكتايى و آن توانايى كه در آن ناتوانى راه نيابد،تنها
و تنها صفت توست.قدرت و نيرومندى و علودرجت و رفعت،تنها و تنها از آن توست.
هر كس جز تو،در زندگى اش خواستار ترحم است،در كارش مغلوب است و مقهور،دستخوش گونه گون
حالات است و سرگشته گونه گون صفات.
اى خداوند،تو برتر از آنى كه تو را همتايانى باشند يا اضدادى،بزرگ تر از آنى كه تو را
همانندانى باشند يا اقرانى.منزهى تو و هيچ خدايى جز تو نيست.
