الدعاء الرابع و الثلاثون - صحیفه سجادیه نسخه متنی

الدعاء الرابع و الثلاثون

(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا ابْتُلِيَ أَوْ رَأَى مُبْتَلًى بِفَضِيحَةٍ بِذَنْبٍ)

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى سِتْرِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ، وَ مُعَافَاتِكَ بَعْدَ خُبْرِكَ، فَكُلُّنَا قَدِ اقْتَرَفَ الْعَائِبَةَ فَلَمْ تَشْهَرْهُ، وَ ارْتَكَبَ الْفَاحِشَةَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ، وَ تَسَتَّرَ بِالْمَسَاوِئِ فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَيْهِ.
كَمْ نَهْيٍ لَكَ قَدْ أَتَيْنَاهُ، وَ أَمْرٍ قَدْ وَقَفْتَنَا عَلَيْهِ فَتَعَدَّيْنَاهُ، وَ سَيِّئَةٍ اكْتَسَبْنَاهَا، وَ خَطِيئَةٍ ارْتَكَبْنَاهَا، كُنْتَ الْمُطَّلِعَ عَلَيْهَا دُونَ النَّاظِرِينَ، وَ الْقَادِرَ عَلَى إِعْلَانِهَا فَوْقَ الْقَادِرِينَ، كَانَتْ عَافِيَتُكَ لَنَا حِجَاباً دُونَ أَبْصَارِهِمْ، وَ رَدْماً دُونَ أَسْمَاعِهِمْ
فَاجْعَلْ مَا سَتَرْتَ مِنَ الْعَوْرَةِ، وَ أَخْفَيْتَ مِنَ الدَّخِيلَةِ، وَاعِظاً لَنَا، وَ زَاجِراً عَنْ سُوءِ الْخُلُقِ، وَ اقْتِرَافِ الْخَطِيئَةِ، وَ سَعْياً إِلَى التَّوْبَةِ الْمَاحِيَةِ، وَ الطَّرِيقِ الْمَحْمُودَةِ
وَ قَرِّبِ الْوَقْتَ فِيهِ، وَ لَا تَسُمْنَا الْغَفْلَةَ عَنْكَ، إِنَّا إِلَيْكَ رَاغِبُونَ، وَ مِنَ الذُّنُوبِ تَائِبُونَ. 5) وَ صَلِّ عَلَى خِيَرَتِكَ اللَّهُمَّ مِنْ خَلْقِكَ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الصِّفْوَةِ مِنْ بَرِيَّتِكَ الطَّاهِرِينَ، وَ اجْعَلْنَا لَهُمْ سَامِعِينَ وَ مُطِيعِينَ كَمَا أَمَرْتَ.

نيايش سى و چهارم

دعاى آن حضرت است به هنگام ابتلا و يا به هنگامى كه كسى را به رسوايى گناهى گرفتار
مى ديد.

اى خداوند،حمد باد تو را كه گناهان را مى دانى و مى پوشانى.

حمد باد تو را كه بر حال درون ما آگاهى و ما را عافيت عطا مى كنى.

اى خداوند،ما همگان در پى عيب و عار بوده ايم و حال آنكه تو ما رابر زبانها نيفكنده اى،مرتكب
گناهان بزرگ شده ايم و حال آنكه تورسوايمان نساخته اى.در نهان بديها كرده ايم و حال
آنكه تو كسى را بربديهاى ما راه ننموده اى.

بسا كارها كه نهى فرموده اى و ما به جاى آورده ايم.بسا كارها كه فرمان داده اى و ما
را بر آنها آگاه ساخته اى،و ما تجاوز ورزيده ايم.

بسا گناهان كه در كسب آن كوشيده ايم و بسا خطاها كه مرتكب شده ايم و تنها تو از آن آگاه
بوده اى نه نگرندگان و تو از هر كس ديگر به افشاى آن تواناتر بوده اى.اى خداوند،عافيت
تو چونان پرده اى برروى چشمانشان فرو افتاد و چون سدى راه گوشهايشان را بگرفت.

اى خداوند،چنان كن كه هر عيب ما كه پوشيده داشته اى و هر گناه كه نهان كرده اى،ما را
اندرز دهنده اى شود كه از اخلاق بد و ارتكاب خطاها بازمان دارد و به سوى توبه اى محو
كننده گناهان براند و به آن راه كه پسند توست بكشاند.

اى خداوند،زمان توبه ما نزديك گردان و به غفلت گرفتارمان مساز،كه ما به تو مى گراييم
و از گناهان توبه مى كنيم.

بار خدايا،درود بفرست بر آن برگزيدگان از ميان آفريدگانت:

محمد و عترت او،آن پاكان و گزيدگان،و چنان كه خود فرمان داده اى مارا نيوشنده سخن ايشان
و فرمانبردار حكم ايشان قرار ده.