نمىنمود)، بلكه نيمى از ترس و نيمى به رغبت بود. امّا خداوند سبحان، چنين خواسته است كه پيروى از پيامبرانِ او و تصديق كتابهاى او، و فروتنى در راه او، و تسليم در مقابل امر او، و گردن نهادن به طاعتِ او، امورى مخصوص به او باشد كه از غيرِ آنها چيزى با آن امورْ آميخته نشود؛ و هرچه آزمايش و امتحان بزرگتر باشد، ثواب و پاداش آن نيز بيشتر است.
1 / 3 - دوستان خدا
قرآن:
آگاه باشيد كه به يقين، دوستان و نزديكان خدا، نه بيمى (در عالم آخرت) بر آنان مىرود و نه اندوهى خواهند داشت.
حديث:
10. پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله در پاسخ به سؤال درباره سخن خداى تعالى: «آگاه باشيد كه به يقين، دوستان و نزديكان خدا، نه بيمى (در عالم آخرت)بر آنان مىرود و نه اندوهى خواهند داشت»: آنان، كسانىاند كه در راه خدا به يكديگر محبّت مىورزند.
11. پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله: دوستان خدا، خاموشى مىگزينند و خاموشى آنها ذكر خداست، و مىنگرند و نگاهشان عبرت است، و سخن مىگويند و سخنانشان حكمت است، و راه مىروند و راهرفتنشان در ميان مردم، مايه بركت است. اگر نه اين بود كه اجلهايشان نوشته شده است، از ترس عذاب و شوق به ثواب، (لحظهاى)جانهايشان در كالبدهايشان قرار نمىگرفت.
12. امام على عليه السلام چون آيه «آگاه باشيد كه به يقين، دوستان و نزديكان