خط میانه جلد 1

به عقيده ئ مقدم و مردم ايران ما آمريكائيها شاه را بر روى تاج و
تختى نهاديم كه او امروز حكومت مى كند.

مقدم متن يك نطق دو
ساعته اى را كه وى در مجلس 15 سال پيش يعنى دو هفته قبل از
اينكه شاه مجلس را منحل بكند ايراد كرده بود، به من داد.

نطق او از
طرف شاه با نظر نامساعدى تلقى شد ولى مقدم مصرا گفت كه او
هميشه كوشيده است تا آزادى را در حدود قانون اساسى ايران حفظ
كند و هرگز از آن حدود فراتر نرفته است.

او سالهاى اوليه دهه
1907 را به عنوان دورانى از سركوبى افراطى نيروهاى امنيتى در
پاسخ به تقاضاهاى شاه توصيف كرد.

داستانهاى مكررى در
مطبوعات در باره به اصطلاح تروريستها كه چپ و راست در داخل
و اطراف شهر به قتل مى رسيدند و همچنين موارد مستند بسيارى از
شكنجه وجود داشت.

او كوشيده بود كه در انتخابات اخير مجلس
به نمايندگى انتخاب شود ولى نام او از ليست هنگامى كه اين ليست
براى رسيدگى به حزب رستاخيز برده شده بود حذف شد و عرض
حالهاى او به دادگاهها مورد توجه قرار نگرفت.

مقدم رئيس انجمن
نويسندگان ايرانى است كه درباره آن در زير شرح داده خواهد شد.

نهضت راديكال
مقدم وعده ديگرى نهضت راديكال را سه سال قبل در اوج
دوران سركوبى تاعسيس كردند.

ابتدا آنها منبع تراكتهائى را كه توزيع
مى كردند با ارسال آنها با پست از پاريس و لندن استتار مى كردند
.اين امر باعث شد كه دستگاههاى امنيتى اين عقيده را پيدا كنند كه
منشاع اين تراكتها خارج از كشور است در حالى كه منشاع واقعى آن
همين جا بود.

او اعتراف كرد كه گروه داراى حدود سى عضو است
كه از ميان آنها تنها خود او نماينده سابق مجلس بوده است و
ديگران عبارتند از استادان و دبيران و ساير اشخاص صاحب حرفه،
او گفت جوانان نيز مانند پيران در آن عضويت دارند ولى جزئيات
نهضت راديكال بايد
سرى بماند.

اعلاميه شماره 10 كه به مناسبت ديدار كارتر و
والدهايم دبير كل سازمان ملل متحد از ايران نوشته شده و يك
نسخه آن براى سفير فرستاده شده بود، نخستين اعلاميه اى بود كه از
سوى يكى از اعضاى نهضت امضاع شده بود و در اين مورد
بخصوص امضاكننده خود او بوده است.

او چندين بار خاطر نشان
ساخت كه او يقين ندارد تا چه مدت در آزادى بسر خواهد برد زيرا
اكنون توجه مقامات را به سوى خود جلب كرده است.

او در ضمن
توضيح داد كه كلمه راديكال در نام اين نهضت از حزب راديكال
فرانسه الهام گرفته شده است و اينكه متاعسفانه اين كلمه در زبان
انگليسى معناى ديگرى دارد.

او تمايلات سياسى خود را چنين
توصيف كرد كه بين سوسياليستها و ميانه روها در فرانسه است او به
كرات خاطر نشان ساخت از پيروان قديمى جبهه ملى نيست " او
عضو حزب مردم بوده است " و با گروه جديد فروهر " در جاى
ديگر گزارش شده است " كه اخيراہ در اطراف مجموعه اى از رهبران
قديمى جبهه ملى تشكيل شده است اختلافاتى دارد.

جامعه نويسندگان
مقدم همچنين رئيس " يا يكى از روئساى " جامعه نويسندگان
است.

اين جامعه سازمانى است كه مدعى است وفادارى بيشتر
نويسندگان درجه بالا در ايران را به همراه دارد و نتوانسته است مورد
پذيرش پليس قرار گرفته و ثبت برسد و از لحاظ فنى غير قانونى
است.

او حادثه اى را كه اخيراہ در يازدهم ژانويه روز چهارشنبه رخ
داده بود تعريف كرد.

چند روز قبل از اين تاريخ تصميم گرفته شده
بود كه حدود 90 عضو جامعه نويسندگان در دفتر مراغه اى براى آن
روز چهارشنبه براى انتخاب هيئت مديره و غيره و رسيدگى به امور
سازمانى اجتماع كنند.

آنها مقاصد خود را به اطلاع آموزگار
نخست وزير رساندند.

پس از آن از مقدم و چند نفر ديگر خواسته شد كه به پليس مراجعه
كنند و پليس پيشنهاد نخست وزير را كه چنين اجتماعى صورت
نگيرد به آنها ابلاغ كرد.

هنگامى كه آنها به دفتر مقدم رفتند آنها دفتر
را در محاصره پليس يافتند و نتوانستند به داخل راه يابند.