خط میانه جلد 1

چهار غير نظامى و سه نظامى داراى استحكام " قدرت " مى شود.

در ميان غير نظاميان نمايندگان احزاب سياسى و همچنين احتمالاہ
نخست وزير و رئيس پارلمان خواهند بود.

سه نظامى شامل
ژنرال هاى بازنشسته مثل جم، گارزان، مدنى يا اخوى خواهند بود.

حضور آنها به منظور حفظ همكارى ارتش در اين مرحله مى باشد.

انتخابات براى مجلس موئسسان به مدت كوتاهى پس از آن دنبال
خواهد شد و مجلس براى تصميم گرفتن در مورد اينكه ايا هيچ
ماده اى از قانون اساسى احتياج به متمم دارد يا نه تشكيل خواهد
شد.

3- ميناچى متذكر شد كه صحبت هائى از رفراندم در مورد ادامه
رژيم سلطنتى بوده است ولى مخالفين ايده اى كه در گذشته تجربه
شده است را دوست ندارند.

مجلس موئسسان با قانون اساسى
1906 شروع خواهد كرد و خواهد ديد كه چه چيز لازم است اضافه
و يا عوض بنمايد.

4- ميناچى كه تازه از قم برگشته بود گفت كه وى موافقت
شريعتمدارى و آيت الله گلپايگانى و مرعشى را با اين پيشنهادات
بدست آورده است.

او همچنين موافقت بازرگان " كه ميناچى به او
خيلى نزديك است " را بدست آورده است و انتظار دارد كه ديگران
از قبيل سنجابى سريعاہ موافقت نمايند، چونكه اين طرح چيزى را
ارائه مى دهد كه آنها مى خواهند.

وقتيكه كنسول سياسى اشاره نمود
كه اين نمايانگر سخت تر شدن موضع مخالفين ميانه رو " خمينى به
كنار " به ميزان قابل توجهى مى باشد، ميناچى قبول كرد كه فقط
جزئى " موضع " از آن سخت تر شده است.

او گفت شريعتمدارى و
ديگران در مورد اجراى قانون اساسى 1906 صحبت مى كرده اند.

از
نظر فنى اين شامل متمم هاى بعدى نمى شود.

متمم 1925 است كه
صحبت از سلطنت دائمى به وسيله سلسله ئ پهلوى مى ماند.

او
همچنين قبول داشت كه اين متمم هابود كه شامل قوانينى براى
تصويب تمام قوانين مجلس به وسيله 5 ملا بود.

بنابر
اين ميناچى به طورضمنى رسانيد كه شريعتمدارى از ابتدا درباره ئ
پايان دادن به سلسله پهلوى صحبت مى كرده است.

5- كاملاہ روشن بود كه ميناچى اين طرح را به سفارتخانه هاى
انگليس و ايالات متحده ارائه مى كند كه دو سفير كبير آن را به شاه
عرضه نمايند و او را وادارند كه آن را قبول نمايد.

مخالفين آماده
بودند كه طرح را مستقيماہ به شاه بدهند، ولى فقط قبل از اينكه
انگليسى ها و آمريكائيها وى را براى آن آماده كردند.

ميناچى گفت
او ديكتاتورى قوى است و مطمئناہ اگر كه مخالفين طرح را اول به او
عرضه نمايند آن را به كنارى پرت خواهد كرد.

چونكه شاه بشدت
روى حمايت مستمر از جانب دولت هاى آمريكا و انگليس تكيه
مى كند توجه او نسبت به طرح چنانچه آن دو دولت حمايت
خودشان را از آن نشان دادند به مقدار زيادى ساده تر خواهد گرديد.

مخالفين مى خواهند به دولت آمريكا و انگليس اطمينان دهند كه
" مخالفين " آنها را به عنوان دوستانشان مى پندارند و تشخيص
مى دهند كه آنها منابع اساسى در ايران براى حفاظت دارند.

6- كنسول سياسى گفت خوشحال است كه طرح به صورت
جزئيات براى او تشريح شده است و البته آن را به سفير كبير واشنگتن
گزارش خواهد نمود.

او فكر مى كرد كه رئيس دفتر سفارت انگليس
مقدمتاہ عكس العملى منفى نشان داده است كه كنسول سياسى
صادقانه فكر مى كند كه آن دولت ايالات متحده نيز باشد.

ميناچى
آگاه بود كه او از ايالات متحده و انگليس تقاضا مى كرد كه در
جريانات سياسى داخلى ايران دخالت كنند.

او مشكوك بود كه
دولتهاى ايالات متحده و انگليس بخواهند چنين كنند و يا اين
مسئوليت را به عهده بگيرند كه چنينى قدمى موجب تضمين يك
نتيجه خشنود كننده از نظر تمام گروههاى ذينفع و مردم ايران
خواهد بود.

برتر از آن او فقط جراعت كرد بگويد " با يك حالت
شخصى " كه طرح به نظر او نابهنگام مى رسد.

با شاه كه فقط چند روز پيش قادر به پايان رسانيدن مذاكرات
براى يك دولت ائتلافى نبوده است و به قرارى يك دولت نظامى
اجازه داده است، طرح به نظر مى رسد كه يا خيلى زود و يا خيلى دير
باشد.

ميناچى درك خودش را با يك لبخند نشان داد و بحثى نكرد.

7- نظريه: طرح آنطورى كه عنوان مى دارد، البته يك دعوت
موئدبانه از شاه براى تسليم است.

طرح تمام عوامل، بهترين نتيجه
ممكن را از نقطه نظر مخالفين به هم مى پيوندد.

در عين حال نشانه
كمى وجود دارد كه مخالفين آماده باشند خيلى از اين طرح به عقب
برگردند و مذاكره نمايند.

ما نمى توانيم پيش بينى كنيم كه شاه بطور
جدى نسبت به آن توجه كند، مگر اينكه دولت نظامى در برقرارى
نظم و قانون شكست بخورد و او بدون هيچ راه حل بادوام اختيارى
ديگرى، در تمايلش براى برقرارى ثبات در ايران، باقى مانده باشد.

83 شماره سند
وزارت امور خارجه - واشنگتن از:
تمام پست هاى ديپلماتيك اروپائى، خاور نزديك و جنوب اسيا به:
9 نوامبر 18 - 1978 ابان 75 تاريخ: