ذات عِرْق: ميقات مردم عراق است و حد فاصل ميان نجد و تهامه مي باشد. ذَرْع: چاهي در مدينه كه در سيره از آن ياد شده است. ذَرْوان: يا «ذوأروان»، چاهي بوده در مدينه كه در داستان جادو شدن پيامبر(صلي الله عليه وآله) از آن سخن به ميان آمده است. راجع به موقعيت آن در ماده «بئر ذروان» سخن گفتيم. ذوالجَدْر: جايي است در غرب كوه عَيْر در شش ميلي مدينه كه چراگاه شتران رسول خدا(صلي الله عليه وآله) بود.