در لِسان العرب آمده است: «والشِّعْبُ» (بِالْكَسْرِ) ما انْفَرَجَ بَيْنَ جَبَلَيْن و قِيل: هُوَ الطّريقُ فِي الْجَبَلِ و الجَمْعُ «الشّعابْ». «شِعْب» (به كسر شين) شكاف بين دو كوه را گويند. به راه كوهستاني نيز گفته شده است. جمع آن «شِعاب» مي باشد.5جوهري (م 393 هـ . ق) در صحاح مي نويسد:«والشِعْبُ» (بالكسر) الطَّريقُ فِي الْجَبَل وَ الْجَمْع «الشِعابُ».«شِعْب» (به كسر شين) راه در كوه را گويند، جمع آن نيز «شِعاب» است.6فخرالدّينِ طُرِيحي (م 1085 هـ . ق) در مجمع البحرين مي نويسد:«شِعْب» (به كسر شين) راه در كوه را گويند جمع آن «شِعاب» مانند كِتاب است.7در فرهنگ معين نيز آمده استشِعْب: راهي در كوه باشد، دره.8