ـ علاوه بر آنچه گذشت ـ در نقشه هاي موجود در حجاز (قديم و جديد) دقيقاً محل شِعْبِ علي و شِعْبِ بني هاشم، و شِعْبِ بني عامر، در نزديكي مسجدالحرام مشخص گرديده و هيچكس قبرستان ابي طالب كه در شِعْبِ ابي دُبّ واقع شده را، شِعْبِ ابي طالب نام ننهاده است. بنابراين وجود شِعْبِ در آن مكان با آن همه دلائل و قرائن و شواهد روشن، كاملاً قابل توجيه است. زيرا اولاً آن منطقه محل سكونت اين خاندان بوده است. ثانياً امكان زيستن و استفاده از ذخائر غذايي و امكانات موجود در خانه ها وجود داشته است وگرنه چگونه ممكن است در يك منطقه خشك پر از سنگلاخ و بدون سايبان آنهم در آفتاب سوزان مكه، مدت سه سال دوام آورد و زنده ماند؟!.ثالثاً: منطقه اي كه هم اينك قبرستان ابي طالب ناميده مي شود در دوره جاهلي نيز قبرستان بوده، و نمي توان گفت رسـول خدا ـ ص ـ به همراه ابي طالب و تعدادي زن و كودك، تمامي مناطق موجود در مكه را رها ساخته، به قبرستان پناه آورند!رابعاً: حجون ـ همانگونه كه گذشت ـ خارج از مكّه بوده و اين با نقلهايي كه مي گويد: صداي ضجّه و شيون كودكان از بيرون شِعْبِ شنيده مي شد، سازگاري ندارد.خامساً: در پاره اي نقل ها آمده است كه گاهي شرايط به اندازه اي سخت مي شد كه محاصره شدگان بناچار از گياهان و برگ درختان براى رفع گرسنگى استفاده مي كردند.100در حالى كه در قبرستان آن روز آنهم خارج از مكه گياه و درختي وجود نداشته، تا محاصره شدگان از آن استفاده نمايند.سادساً: براساس آنچه ازرقي نقل كرده، معلوم مي شود حتي تا سال دهم هجرت (حَجّة الوداع) هنوز در منطقه حَجون كسي سكونت نداشته، و اين منطقه تا چند قرن، خارج از شهر مكه بوده است.سابعاً: اين قسمت از مكّه، اساساً منطقه مسكوني نبوده، و خانه و كاشانه اي در آن وجود نداشته، به شكلي كه پس از چند سال رسول خدا ـ ص ـ براي توقف چند روزه در آن، از خيمه استفاده فرمودند.ابوالواليد مي گويد: پيامبر ـ ص ـ پس از هجرت به مدينه، ديگر وارد خانه هاي مكه نشدند و در سفرهاي مكه هرگاه طواف ايشان تمام مي شد به منطقه بالاي مكه مي رفتند و آنجا خيمه هايي براي ايشان زده مي شد.عطاء نيز مي گويد: آن حضرت در سفر حجة الوداع پيش از رفتن به عرفات و قبل از حركت از مكه همچنان در منطقه بالاي مكه بودند.وي سپس مي افزايد كه: روز فتح مكه به پيامبر ـ ص ـ گفته شد آيا در منزل خودتان در مكه فرود نمي آييد؟ فرمودند مگر عقيل براي ما خانه اي باقي گذاشته است، به پيامبر ـ ص ـ گفته شد: در خانه اي ديگر غير از خانه خودتان منزل كنيد، نپذيرفته و فرمودند: در خانه ها منزل نمي كنم و در همان بالاي مكه در حجون داخل خيمه اي بودند و از آنجا به مسجدالحرام مي آمدند، همچنين سعيد بن محمد بن جبير بن مطعم از قول پدربزرگش نقل مي كند كه گفته است پيامبر ـ ص ـ را در فتح مكه ديدم كه در حجون داخل خيمه اي زندگي مي كردند و براي هر نماز به مسجد مي آمدند.101از آنچه گذشت به خوبي روشن مي شود كه شعب ابي طالب در مكاني غير از قبرستان ابوطالب قرار داشته، و چنين اشتباهي از چه زمان و براساس چه دليل و مدركي رخ داده، معلوم نيست.تنها كسي كه احتمال داده شِعْبِ ابي طالب در منطقه حجون قرار گرفته، حلبي است وي پس از بيان محل ولادت رسول خدا ـ ص ـ مي گويد:آنچه در پيش آمده منافاتي با اينكه شِعْبِ ابي طالب كه خود از بني هاشم بوده، در كنار حجون قرار داشته، ندارد; زيرا امكان دارد ابي طالب به تنهايي در اين شِعْبِ زندگي مي كرده است. والله اعلم102ليكن دليلي بر صحّت اين نقل وجود نداشته، و شايد از كلمه «والله اعلم» حلبي بتوان فهميد كه وي نيز به صحت آن اطمينان نداشته است.بنابراين سير طبيعي جريان، بدين شكل بوده كه وقتي ابي طالب، بني هاشم و بنوالمطلب از سوي دشمن در معرض خطر جدّي قرار مي گيرند براي ايجاد يك دژ محكم و جبهه قوي در برابر آنان، همگي اطراف ابي طالب كه چهره اي سرشناس و انساني نيرومند بوده گرد آمده و در يك مكان به نام شِعْبِ ابي طالب اجتماع كنند و با ايجاد پست هاي نگهباني و استفاده از تاكتيكهاي مختلف به دفاع از خويش و شخص رسول اكرم ـ ص ـ بپردازند. و آنگاه كه محاصره خاتمه يافت بني هاشم و بنومطلب از شِعْبِ خارج و به خانه هاي خويش رفته و ديگر به شِعْبِ ابي طالب مراجعت ننمودند. متون تاريخي مؤيد اين معناست و اين نكته اي است كه برخي به آن توجه نداشته اند.
لطفا منتظر باشید ...
