«رب انّي اسكنت من ذريتي بواد غير ذي زرع عند بيتك المحرّم».67 ترديدي نيست كه منظور از «وادي» در اين آيه شريفه همان دره اي است كه اينك شهر مكه در آن جاي گرفته است. مفسرين نيز در اين نكته وحدت نظر دارند، اما در اين مورد كه آيا در مقطعي از تاريخ، از مكه با عنوان وادي ياد شده، ترديد وجود دارد. در اين ميان نامه اي از خليفه دوم خطاب به استاندار مكه نقل شده است كه در آن از مكه با عنوان وادي ياد شده است.68