«بلد» در لغت به معناي صدر و نخستين و بالاترين است. البلد اي صدرالقري.69 قرآن كريم چهار بار از مكه با تعبير «البلد»،70 يكبار «البلدة»،71 و يكبار «البلدالامين»،72 ياد كرده است. و در تمام اين موارد منضم به اسم اشاره آمده است: «هذا البلد»، «هذه البلدة»، «هذا البلد الأمين»، و به اين ترتيب خداي متعال منظور خويش را مشخص فرموده است، بهر ترتيب با اذعان به اينكه در تمامي اين موارد منظور شهر مقدس مكه است، معرفه شدن بلد در تمامي موارد نشانگر اين است كه خداي متعال به هر دليلي نمي خواسته نام اصلي آن را ذكر كند و فرموده است اين شهر، اين شهر امين.از سويي با توجه به اينكه هيچگاه كلمه «بلد» به تنهايي معرّف مكه نبوده و نيست، نمي توان آن را اسم مكه دانست; بلكه تنها مي توان گفت كه خداي متعال چند بار از مكه با تعبيرهايي از اين قبيل ياد فرموده است و در اين ميان شايد بتوان «بلدامين» را به اعتبار وصف «امين» نام مكه دانست، بله، اگر ثابت شود كه در مقطعي از تاريخ، مكه را «بلده» يا «بلد» و يا... مي ناميده اند، مسأله قابل حمل است; چنانكه قاضي فاسي چنين سخني را از قول «ابويحيي» نقل كرده است.73