برائت در قرآن - برائت از مشرکین از دیدگاه امام خمینی (قدس سره) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

برائت از مشرکین از دیدگاه امام خمینی (قدس سره) - نسخه متنی

علیرضا اسماعیل آبادی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

برائت در قرآن

برائت تعبيرى قرآنى است به مفهوم بيزارى و اجتناب از مشركين و دشمنان مسلمانان و قطع پيوند با آنها. در قرآن گذشته از نكوهش و مذمّت شرك و مشركان، بر ضرورت گسستن پيوند از مشركان و توصيه جدّى به مقابله با آنان در آيات مختلف(436) تصريح شده و آياتى در برائت انبيا از مشركان و اعلام بيزارى آنها از شرك در سوره هاى(437) متعدد آمده است.

برائت در لغت

راغب در «مفردات» گويد:

اصل واژه «برء» و «براء» و «تبرّي» به معناى كناره گيرى و بيزارى از هر چيزى است كه مجاورت با آن مورد كراهت باشد. لذا گفته مى شود «بَرئْتُ مِنْ المَرض» ; «از بيمارى بهبودى يافتم» و «بَرئْتُ مِنْ فُلان» ; «از دست فلانى نجات يافتم» و «تَبَرّأتُ أو أَبْرَأتُه مِنْ كذا و برِئْتُهُ»; «از فلان عمل بيزارى جستم و يا فلانى را از آن عمل برىء ساختم». و در مفرد گفته مى شود: «رجل بَرىءٌ» و در جمع گفته مى شود: «قومٌ بُرآءٌ» و يا «قوم بريئون».

و خداوند متعال در قرآن مى فرمايد: { أَنَّ اللّهَ برىءٌ مِنْ المُشرِكينَ و رسولُهُ } (438) در ترجمه هاى فارسى «برائت» به واژه «بيزارى» تعبير شده است و شايد اين واژه به خاطر بُعد احساسى و عاطفى آن، براى بيان معنا و مفهوم اصل برائت رسا و كافى نباشد.

برائت به معناى دورى جستن و كناره گيرى كردن و منزوى ساختنِ دشمن استواين درزمان صلح،به منظور بازداشتن دشمن از سوء استفاده از روابط صلح آميز، برضد اسلام و امّت اسلامى، به شيوه اى مناسبوبا مقتضاى زمان، انجام مى گيرد.

و بالأخره برائت از مشركين، تعبيرى است قرآنى به مفهوم بيزارى و اجتناب از مشركين و دشمنان مسلمانان و قطع پيوند با آنها. اين تعريف، توسعاً، به فعاليت هايى كه در بُعد سياسى حج به صورت اجتماعى انجام مى گيرد نيز اطلاق مى شود.

برائت در اصطلاح

برائت به اين معنا، با معناى لغوى آن بى تناسب نيست و در واقع، مفهوم برائت، از بيزارى كه يك امر قلبى و عاطفى باشد، فراتر رفته و مستلزم كناره گيرى، منزوى ساختن و طرد عمل مشركان و توطئه گران است و همانگونه كه مفسران گفته اند: به معناى رفع امان و سلب مصونيت و عدم تعهد در برابر مشركان و حتى جنگ با آنان مى باشد، چه، آنان آغازگر توطئه بوده و نقض عهد كرده و مهلت و مدت پيمانشان به پايان رسيده است.

مفهوم برائت از نظر امام

برائت از نظر امام يعنى: توطئه هاى جهانخواران راستوچپ،بهويژه آمريكاى چپاولگر و متجاوز و اسرائيل جنايتكار را به گوش جهانيان رساندن و يا با برشمارىِ جنايات اين جانيان، از جهانيان استمداد جستن و براى قطع ايادى آنان و اصلاح حال مسلمانان به خدا ملتجى شدن.

/ 9