از آنجايى كه نخستين اعلام برائت توسط پيامبر نسبت به مشركان، در ايام حج انجام گرفت و از آنجايى كه سنت و سيره نبوى جاويد است; لذا اين سنت نبوى در ايام حج به اجرا در مى آيد. گرچه اعلام برائت از مشركين مقطعى و موسمى نبوده كه هر مسلمانى بايد همواره در سراسر حيات خويش از مشركان برائت جويد و تنفر خويش را نسبت به آنان اظهار كند. با اين همه، لازم است به اين پرسش پاسخ داد: چرا برائت در زمان حج مورد تأكيد بوده و هست؟ به گفته نويسنده كتاب «در راه برپايى حج ابراهيمى» اولا:مناسب ترين موقعيت از نظر وضعيت زمانى و مكانى، براى رسيدن به اهداف و نتايج پربار اعلام برائت، سرزمين مقدس حرم و ايام نورانى حج است و اولويت سرزمين حرم بدان جهت است كه نخستين اعلام برائت توسط پيامبر نسبت به مشركان، به منظور پاكسازى دو حرم شريف از لوث مشركان، در حرم انجام گرفت و مناسبت برائت با ايام حج نيز بدان جهت از اولويت زمانى برخوردار است كه حج مظهر تجلّى وحدت و حضور اقشار زبده و كارآمد مسلمانان از اقصا نقاط جهان و بالأخره ايام نمايش باشكوه اسلام مى باشد.و ثانياً: تأكيد آيه 3 از سوره توبه; برائت را به خصوص در ايام حج و سرزمين حرم مورد تأكيد قرار داده است.در دانشنامه جهان اسلام نيز آمده است:«مضمون «اذان برائت» ـ با توجه به تعبير { أنَّ اللهَ بَرىء مِنَ الْمُشْرِكينَ وَ رَسُولُهُ } و مفاد آيات تفصيلى بعدى سوره توبه درباره مشركان (11ـ28)، ذمّيان مشرك و كافر (29ـ32)، زراندوزان (34ـ35) و منافقان (50ـ57) ـ اشاره به آن دارد كه اين اعلاميه را نبايد مقابله مقطعىِ رسول الله (صلى الله عليه وآله) با رفتار مشركان پيمان شكن دانست، بلكه اين مضمون و نحوه ابلاغ، بيان كننده يك اصل هميشگى و جاودانه است كه خداوند آن را مقرّر كرده تا روش سياسى اسلام و مسلمانان را در مقابل مخالفانِ توحيد و ناقضان حقوق انسانى و مشروع مسلمانان، روشن سازد.» از نظر امام خمينى (قدس سره) فرياد برائت از مشركان، مخصوص به زمانى خاص نيست و در هر سال بايد تكرار شود. امام اعلام برائت را خاطره مهم ترين و بزرگترين حركت سياسى پيامبر مى دانند كه «كهنه شدنى» نيست و حتى آن را منحصر به ايام حج و مراسم حج نمى دانند:«... سنت پيامبر و اعلام برائت، كهنه شدنى نيست و نه تنها اعلام برائت به ايام و مراسم حج منحصر نمى شود كه بايد مسلمانان، فضاى سراسر عالم را از محبت و عشق نسبت به ذات حق و نفرت و بغض هاى عملى نسبت به دشمنان خدا لبريز كنند و به وسوسه خناسان و شبهات ترديد آفرينان و متحجّرين و منحرفين گوش فراندهند و لحظه اى از اين آهنگ مقدس توحيدى و جهان شمولى اسلام غفلت نكنند...» و باز مى فرمايند: «فرياد برائت از مشركان مخصوص به زمان خاص نيست. اين دستورى است جاويد، درصورتى كه مشركان حجاز منقرض شده اند. و «قيام ناس» مختص به زمانى نيست و دستور هر زمان و مكان است و در هر سال در اين مجمع عمومى بشرى از جمله عبادات مهم است الى الأبد.» آرى! اگرچه مشركان حجاز منقرض شده اند و بت هايشان هم شكسته شد ولى بت هاى بزرگى پيدا شده اند كه بايد براى شكستن آنها مجهّز شد; «مجهز شويد از مركز بت شكنى براى شكستن بت هاى بزرگ كه به صورت قدرت هاى شيطانى و چپاولگران آدمخوار درآمده اند.»