لطفا منتظر باشید ...
حج در تمدّن وادى نيل
سرزمين مصر در دوران فراعنه به معابدومقابرهمچون اهرام و تعدّد خدايان معروف است و تنها در عهد «اخناتون» به آيين توحيد شهرت يافته است. مراكز پرستش در نواحى مختلف مصر قديم پراكنده اند، كه مشهورترين آنها «كَرْنَك»، «اُقصُر»، «اِدفُوا» و «دَنداره» مى باشد. برخى از اين اماكن در قلّه هاى كوه ها بنا شده; مانند معبد «ابى سنبل» در بلاد «نوبه» كه مشهورترين آنها و به قولى قديمى ترين هياكل مى باشد. اين معبد در نگاه مصرى هاى قديم، از اهميت بسيارى برخوردار بوده كه رامسيس دوم در دوره سلطنت خود به حفارى بيشتر آن فرمان داد و بناى آن را به اتمام رسانيد.(2) هر چند مصرى ها به خدايان متعدد عقيده داشتند اما از آن ميان دو مورد را بر همه خدايان مقدم مى داشتند; يكى «اُزيريس» [Osiris] كه به عقيده آنها مقهور مرگ نيست و ديگرى، خورشيد كه در آسمان شفاف مصر چشم هارا خيره مى كند و به نام «رَع» موسوم است و بزرگترين خدايان مصر مى باشد; مانندخداى زندگى بخش كه مصرى ها براى عبادت آن بزرگترين معبدهايشان را به پا داشته و اهرام مصرى نمادى است مقدس براى آلهه مورد ستايش آنها. بزرگى اين هياكل به اعتقاد آنان در خور خدايان مورد ستايش بوده; مانند معبد كرنك كه طول آن به صد متر مى رسد.اين خدايان در نهايت به صورت انسان ها درمى آيندوبه عبارت صحيح تر; انسان ها در قالب خدايان ظاهر مى شوند. خدايان مصر در قالب انسان ها مردان يا زنان مقتدرند كه در سيمايى قهرمانى ظهور مى كنند. مصرى ها «ازيريس» را خداى خود مى دانستند و پس از مرگ، قبر او مورد توجه نسل هاى بعدى قرار گرفت. آنها عقيده داشتند كه خدايانشان در معبد «ازيريس» در شهر «ابيدوس»[Abydos] در ايام عيد اين معبود اجتماع مى كنند. از اين رو، به همين مناسبت قصدزيارت آن را مى نموده و بدانجا جهت اعمال ويژه حج گرد مى آمدند.
شهر «ابيدوس» تاريخ دينى و سياسى با اهميت و شايان توجهى دارد. در اين شهر قديمى ترين شاهان مصر به خاك سپرده شده اند. عبادت «ازيريس» بدان جا انتقال يافته و در جايى كه امروز به «ام عقاب» معروف است قبر او را قرار داده اند. «ابيدوس» به اصطلاح، كعبه مصرى ها بود كه در اطراف قبرش طواف مى كردند و به اعتقاد آنها «ازيريس» سرسلسله شهداى آنها است كه ديگر شهيدان جز از دربِ او وارد بهشت نمى شوند و به همين مناسبت مزار ديگر شهيدان را در آنجا قرار مى دادند !
معبد ابى سنبل كه قبر ازيريس در آنجاست.
براى «ازيريس» اسطوره اى است كه بر ديوار معبد با لغت عبرى نوشته شده، اين اسطوره خرافى به اعتقاد آنها تا بدان جا اهميت داشته كه قبر قهرمان داستان آن، كعبه طواف علاقه مندانش بوده كه هداياى نفيس و گرانبها به آن هديه مى كردند.
