مظفر اعلم در تاريخ 26/1/31 در نامه اى به شماره 88، خطاب به اداره كميسيون دائمى حج در وزارت خارجه مى نويسد:عطف به نامه شماره 3134/67773مورخ 20/11/1330 راجع به وضع تأسف انگيز قبور ائمه اطهار در بقيع اشعار مى دارد كه: درنتيجه ملاقات و مذاكرات قبلى با والاحضرت امير فيصل وزير امور خارجه و نايب السلطنه حجاز و فرزندش اميرعبدالله وزير كشور و موافقت ايشان با ساختن سايه بانى از درِ بقيع تا مقابل محوطه قبور ائمه اطهار(عليهم السلام)، روز چهارشنبه بيستم فروردين ماه جارى به اتفاق آقاى سيد محمد خزانه (سيدالعراقين) كه از كراچى به اين جا آمده بود، به مدينه منوره رفته و با امير مدينه ملاقات نموده، متفقاً به بقيع رفته و محل را از نزديك معاينه نموديم. قرار شد موضوع سايه بان را به اداره توسعه حرم مطهر نبوى ارجاع نمايند كه ضمن كارهاى جارى خود، موضوع بقيع را انجام دهند و با متصديان و مهندسين و رييس شهردارى و ديگران نيز جداگانه مذاكره لازم به عمل آمد و درنظر دارم به مجرد شروع به كار، آقاى حاج رضا مهرآيين، مهندس ايرانى را كه مورد توجه والاحضرت اميرعبدالله وزير كشور مى باشد و در مكه و طائف و جده، ساختمان هايى بنا نموده است براى نظارت در كار بقيع به مدينه اعزام دارد كه ضمن ساختن سايه بان، اكثر استفاده را براى سر و صورت دادن به محوطه مزبور، از قبيل تعمير ديوار و سنگ فرش زمين و در صورت امكان اصلاح و مرمت قبور بنمايد كه اقلاً از صورت اسفناك فعلى خارج شود و بين سايه بان و محوطه قبور ائمه اطهار، نرده اى از آهن بكشند كه زوار از پشت اين نرده زيارت كنند و با مستحفظين تماس پيدا نكنند. خواهشمند است مبلغ دويست ليره استرلينگ براى كرايه رفت و آمد و بعضى خرج هاى مهندس مزبور در اختيار اين سفارت بگذارند. البته صورت هزينه آن بعداً ارسال خواهد شد.وزير مختار شاهنشاهى ـ مظفر اعلم