يكى از خطرناكترين جريانهاى فرهنگى در زمينه وضع حديث پيدايش غلات در حوزه فرهنگ اسلامى است; غلو ريشه در انديشه يهود و مسيحى دارد . قرآن كريم مىفرمايد «وقالت اليهود عزيز ابن الله»[37]يهوديان گفتند كه عزيز پسر خداست . همان جا مىفرمايد «وقالت النصارى المسيح ابن الله» [38]مسيحيان گفتند كه عيسى پسر خداست . در دو مورد قرآن كريم با صراحت مىفرمايد: «يا اهل الكتاب لا تغلوا في دينكم» ، [39]اى اهل كتاب در دين خود زياده روى نكنيد; در روايات رسيده از رسول خداصلى الله عليه وآله وائمه معصومين نيز خطر غلو در دين تذكر داده شده و از مردم خواستهاند تا از افراط و زياده روى بپرهيزند . رسول خداصلى الله عليه وآله فرمودند: «اياكم والغلو في الدين فانما هلك من كان قبلكم بالغلو فى الدين .» [40] «از زياده روى در دين خود بپرهيزيد همانا كسانى كه قبل از شما بودند به علت غلو در دين خود نابود شدند . هم چنين در نقل ديگرى فرمودند: «صنفان من امتى لا نصيب لهم في الاسلام، الناصب لاهل بيتي حربا وغال في الدين مارق منه[41].» «دو گروه از امت من، نصيبى از اسلام ندارند، يكى كسانى كه با اهل بيت پرچم جنگ بر پا كنند و ديگر گروهى كه در دين از حد تجاوز نموده و بيرون روند .» عمدهترين افكار غاليان به ويژه در حوزه فرهنگ شيعى عبارتاند از: 1 . اعتقاد به الوهيت افراد; 2 . اعتقاد به نبوت ائمه معصومانعليهم السلام با افراد ديگر; 3 . اعتقاد به حلول; 4 . اعتقاد به تناسخ; 5 . اعتقاد به تشبيه; 6 . اعتقاد به تفويض مطلق; 7 . اعتقاد به علم غيب مطلق ائمه; 8 . اعتقاد به مهدويتبرخى افراد; 9 . تاويلهاى ناروا از آيات قرآن; 10 . توجيه احكام و فرايض دينى . امامان معصوم به شدت در برابر اين طرز تفكر موضعگيرى نموده و در مراحل مختلف عقايد غلات را به نقد كشيدند اشكال اين، برخورد عبارتند از: