اخلاق آخر الزمانى - جهان قبل از ظهور نسخه متنی

اخلاق آخر الزمانى

سردى عواطف

«. . . وذلك عندما تصير الدنيا هرجاً ومرجاً ويغار بعضهم على بعض، فلا الكبير يرحم
الصغير ولا القوي يرحم الضعيف فحينئذ يأذن اللّه له بالخروج»([24])

. . .
و اين در هنگامى است كه دنيا هرج و مرج شده و برخى بر ديگرى گردن كشى كرده; در آن
زمان بزرگسالان بر خوردسالان رحم نكرده و نيرومندان بر ضعيفان آنگاه است كه خداوند
او را به خروج رخصت مى دهد.

سردى عواطف و گسيختن پيوندهاى انسانى، از پديده هاى ويرانگر پيش از ظهور است در اين
روزگاران پيوندهاى انسانى استوارى وجود ندارد و زندگى بر محور حق و ارزشهاى انسانى
دور نمى زند انسانها به ظاهر در كنار يكديگر و در يك اجتماع زندگى مى كنند ليكن
دلها و فكرها در كنار هم نيست و ناسازگاريها و تضادهاى مادى مانع نزديكى و همدلى
مردمان است.

شيوع فساد اخلاقى

قال اميرالمؤمنين ـ عليه السلام ـ :

«. . . وتواخى الناس على الفجور وتهاجروا على الدين وتحابّوا على الكذب واستُعملت
المودّة باللسان وتشاجر الناس بالقلوب»([25]).

مردم براى فجور پيمان برادرى مى بندند و دين دارى برخى موجب انزواى آنان از ديگران
مى شود و با دروغ گفتن عزيز و محبوب مى شوند و محبت تنها بر زبانها بكار مى رود و
دلهاى مردم با يكديگر كينه دارد.

انگيزه هاى روابط اجتماعى، انگيزه هايى الاهى و انسانى نيست و كمك رسانى مادى و
معنوى به انسانها هدف نمى باشد. محبتها و دوستيها واقعى نيست. عشق و علاقه ى
وارسته از مسائل مادّى در ميان نيست دوستيها صورى و بر اساس مسائل پوچ و زودگذر
است. پيوندها براى دستيابى به عيش و عشرت و فساد آلودگى است يگانگيها زبانى و ظاهرى
است و بيگانگيها ريشه اى و عميق.

و اين فساد آنقدر دامنه اش زياد مى شود كه به مسجد الحرام و مسجد النبى هم مى رسد.
چنانكه در كلام حضرت صادق ـ عليه السلام ـ است كه:

«ورأيت الحرمين يعمل فيهما بما لا يحب اللّه، لا يمنعهم مانع ولا يحول بينهم وبين
العمل القبيح أحد»([26])

خواهى ديد كه در حرم خدا و رسول كارهايى صورت مى گيرد كه خداوند دوست نداشته و هرگز
كسى مانع ايشان نمى شود و واكنشى نسبت به او صورت نمى گيرد.

قال الصادق ـ عليه السلام ـ :

«ورأيت
الرجال يتسمّنون للرجال والنساء للنساء ورأيت الرجل معيشته من دبره ومعيشة المرأة
من فرجها ورأيت النساء يتخذن المجالس كما يتخذها الرجال . . .»([27]).

امام صادق (عليه السلام)فرمودند: مى بينى مردان خود را براى مردان آماده ساخته و
زنان براى زنان; و خواهى ديد كه زن و مرد از عمل نامشروع امرار معاش مى كنند و زنان
هم چون مردان به برپايى مجالس اقدام مى كنند.

قال الامام الصادق ـ عليه السلام ـ :

«ورأيت
المرأة تُصانعُ زوجها على نكاح الرجال ورأيت أكثر الناس وخير بيت من يساعد النساء
على فسقهنّ»([28])

. . . و نيز مى بينى كه زن با شوهر خود همدست شده تا با ديگر مردان مباشرت كند و
خواهى ديد كه بيشتر مردم و بهترين خانواده ها آنهايند كه زنان را در بى بند و بارى
يارى كنند.