عوامل پایداری و ناپایداری نظام های سیاسی (1) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عوامل پایداری و ناپایداری نظام های سیاسی (1) - نسخه متنی

محمد باقر لیاقتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

در اينجا به بيانات ديگر ائمه معصوم، به ويژه امام على ـ عليه‏السلام ـ درباره عدالت مى‏پردازيم.

«لن تحصن الدول بمثل استعمال العدل.»

«هيچ عاملى همانند اجراى عدالت دولتها را حفظ نمى‏كند.»

«ملاك السياسة العدل.»

«ارزش حكومت بر پايه عدل است.»

«العدل نظام الامرة.»

«انتظام امور كشور به عدالت وابسته است.»

«أعدل تدم لك القدرة.»

«به عدالت عمل كن تا قدرتت مستمر بماند.»

«من عمل بالعدل حسَّن اللّه ملكه و من عمل بالجور عجَّل اللّه هلكه.»

«اگر حاكمى پاى‏بند به عدالت باشد خدا حكومتش را محافظت مى‏كند و اگر به ظلم روى آورد خداوند در فناى آن حكومت شتاب مى‏نمايند.»

«الرعية لا تصلحها الا العدل.»

«مردم به اصلاحات نمى‏رسند، مگر با اجراى عدالت.»

«ما عمرت البلدان بمثل العدل.»

«هيچ چيزى عمران و آبادانى را همانند عدالت برقرار نمى‏سازد.»

«بالعدل تصلح الرعية.»

«به وسيله عدالت امور مردم اصلاح مى‏پذيرد.»

«افضل غره عين استقامة العدل فى البلاد و ظهور مودة الرعية، و انه لا يظهر مودتهم الا بسلامة صدورهم.»

«تحقيقاً بهترين نور چشمى (هديه) حاكمان برپايى عدالت و محبت به مردم است و اظهار محبت به مردم خود را نشان نمى‏دهد، مگر اينكه دلها سالم باشد.»

«العدل قوام الرعية و جمال الولات.»

«اجراى عدالت موجب استحكام و قدرت مردم و باعث زيبايى حاكمان است.»

«من عدل نفذ حكمه.»

«هر كس كه به عدالت عمل كند قدرت نفوذ در مردم پيدا خواهد كرد.»

اگر در جامعه عدالت از سوى حاكمان اجرا نشود، ظلم و ستم جاى آن را خواهد گرفت و ظلم و ستم جز آوارگى و دربه‏درى و در نهايت ناخشنودى چيزى به دنبال نخواهد داشت.

امام على ـ عليه‏السلام ـ خطاب به زياد بن ابيه كه عامل آن حضرت در منطقه فارس و شهرهاى پيرامون آن بود، فرمود:

«استعمل العدل و احذر العسف و الحيف فان العسف يعود بالجلاء و الحيف يدعوا الى السيف.»[11]

«در بين مردم به عدالت رفتار كن و از ستم و بيدادگرى بپرهيز زيرا ستم روا داشتن بر مردم آنان را به آوارگى و دربه‏درى وا مى‏دارد و بيدادگرى به مبارزه و شمشير مى‏انجامد.»

/ 12