لطفا منتظر باشید ...
آينه (غروب, زيبايى)
انسانى بر زمينهء غروب
مى شکُفد
و تصوير, جهان کامل مى شود.
پرواز, دسته اى از گُنجشکان, هياهو
در موازى سُرخى, دور دست،
و زيبايى, گستردهء سبز
در چشمان, نقاشى مست.
زمان، جوانهء بهار مى کند
وقصهء آفرينش درين غروب, پُرتنش
دوباره مى شود.
انسان
با قلم, شعر
نشسته در غروب
از جرعهء درک
ستاره مى شود.
غروب بر زمينهء انسانى مى شکُفد.
اشتاين باخ 20.02.1998
