درک, سپيدى - نه، خورشید نخواهد هرگز پریشید (مجموعه شعر) جلد 3

درک, سپيدى

اشک هاى او

برف بود.

او غم را به سپيدى مى گريد.

مى باريد

که تا همه زشتى هاى زمين را خيمه اى باشد.

او چون مادرى مى باريد.

بَدْ فرزندان, زمين را درک

کى

برف را خواهد بود؟

او خود برف بود.





فرانکفورت 10.02.1999