ما همه مي خواهم كمي دورتر از شما سوت بزنم كسي نيست ، با خودم حرف مي زنم كودكي خوابهاي نديده را برايم تعريف مي كند سرود آب نه تويي ، نه مني او ، آن مسافر ابتداي هر ناگهان تو ، سايه ، مني جاده مرا دور مي كند من پسر تمام مادران زمينم جايي روشنايي راه خوابهايم را تو خواهي ديد از اين پنجره به بعد من از دنيا مي ترسم مرا به خانه صدا كن مرگ در ماه صدايي ميان دندان هاي ماست نيمه ي مرطوب ماه دارم به شهر شما دست مي كشم جهان راهمين جا نگه دار
لطفا منتظر باشید ...
