جهان راهمين جا نگه دار - من پسر تمام مادران زمینم نسخه متنی

جهان راهمين جا نگه دار

كمي جلوتر

من آن طرف امروز
پياده مي شوم

كمي نزديك به
پنجشنبه نگهدار

كسي از سايه هاي
هر چه ناپيدا مي آيد

از آن طرف
كودكي

و نزديك پنجشنبه
به راه بعد از امروز مي افتد

كمي نزديك به
پنجشنبه نگهدار

تو همان آشناترين صداي
اين حدودي

كه مرا ميان مكث سفر

به كودك ترين سايه ها
مي بري

با دلم كه هواي
باغ كرده است

با دلم كه پي چند قدم شب زير
ماه مي گردد

و مرامي نشيند

مي نشينم و از
يادمي روم

مي نشينم و دنيا
را فكر مي كنم

آشناترين صداي اين حدود
پنجشنبه

كنار غربت راه و
مسافران چشمخيس

دارم به ابتداي
سفر مي روم

به انتهاي هر چه
در پيش رو مي رسم

گوش مي كني
؟

مي خواهم از
كنار همين پنجشنبه حرفي بزنم

حالا كه
دارم از ياد مي روم

دارم سكوت مي
شوم

مي خواهم
آشناترين صداي اين حدود تازه شوم

گوش مي
كني؟

پيش روي سفر

بالاي
نزديك پنجشنبه برف گرفته است

پيش روي
سفر

تا نه اين همه
ناپيدا

تنها منم كه
آشناترين صداي اين حدودم

تنها منم كه
آشناترين صداي هر حدودم

حالا هر چه باران
است ، در من برف مي شود

هر چه درياست
، در من آبي

حالا هر چه پيري
است ، در من كودك

هر چه ناپيدا
، در من پيدا

حالا هر چه هر
روز و بعد از اين

هر چه پيش رو

منم كه از ياد مي روم
، آغاز مي شوم

و پنجشنبه نزديك
من است

جهان را همين جا
نگهدار

من پياده مي شوم