سنت و تجدد، دو الگوی معرفت شناختی در تحلیل دانش سیاسی مسلمنان نسخه متنی

.63.ر ،‹‹ ش‏ژحخح‏رژ دچذرژخحچزث ژژرر چ ذخ خ‏ذخسخپ ›› Anthony Giddens,

1. محمد عابد الجابرى، التراث والحداثة، (بيروت: مركز دراسات الوحدة العربيه، 1991)، ص‏45.

2. محمد اركون، نزعة الانسنة فى الوسط الاسلامى، ترجمه هاشم صالح، (بيروت، دارالساقى، 1997)، ص‏247.

3. جابرى، پيشين، ص‏29-28.

4. بنگريد به:
سيد جواد طباطبايى، زوال انديشه سياسى در ايران، (تهران، كوير، 1373) ص‏290-277.

5. بنگريد به:
Edward w. said, Orientalism New York, 1979.

6. سيد جواد طباطبايى، ابن خلدون و علوم اجتماعى، (تهران، طرح نو، 1374)، ص‏63-62.

7. محمدرضا نيكفر، «در ضرورت تهافت ديگر» مجله نگاه نو، شماره 25، تهران 1374، ص‏127.

8. همان، ص‏131.

9. همان، ص‏134.

10. بنگريد به:
داريوش آشورى، ما و مدرنيت، (تهران، صراط، 1376) ص‏87-69.

11. لوئى گارده و محمد ارغون، اسلام، ديروزفردا، ترجمه محمدعلى اخوان، (تهران، نشر سمر، 1370) ص‏97-83.

12. سيد جواد طباطبايى، ابن خلدون، پيشين، ص‏68-67 به نقل از:
ابواسحاق شاطبى، الموافقات فى اصول الشريعة، (بيروت، دارالمعرفة، بى‏تا) ج‏1، ص‏99-97.

13. براى آگاهى از تعاريف متعدد سنت‏بنگريد به:
جوليوس گولد و ويليام بى. كولب، فرهنگ علوم اجتماعى، (تهران، مازيار، 1376) ص‏520-519.

14. على اكبر دهخدا، لغت‏نامه دهخدا، زير نظر، محمد معين و سيد جعفر شهيدى (تهران، دانشگاه تهران،بى‏تا) ج‏8، ص‏12146.

15. ملااحمد نراقى، عوائد الايام، (قم، مركز النشر لمكتبة الاعلام الاسلامى، 1375) ص‏319.

16. شيخ عبدالله البحرانى الاصفهانى، عوالم العلوم والمعارف والاحوال، (قم، بنياد فرهنگى امام مهدى، بى‏تا) ص‏623-662.

17. ملااحمد نراقى، پيشين، ص‏326-325.

18. همان، ص‏325.

19. برتران بديع، دو دولت، ترجمه احمد نقيب‏زاده (دست‏نوشته، در حال انتشار).