تهاجم فرهنگی و گفتگوی تمدن ها نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تهاجم فرهنگی و گفتگوی تمدن ها - نسخه متنی

محمدرحیم عیوضی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

بسياري از صاحب‏نظران عدم درك عميق فرهنگها، ساختارها و روندها و نتايج فرهنگي و تمدني را بزرگترين خطر دنياي كنوني و آينده مي‏دانند كه انگيزنده جنگهاي تمدني بسياري است. سابقه سوء تهاجم فرهنگي در طول تاريخ همواره زمينه رويارويي تمدنها را فراهم نموده است و مصاديق و شواهد تاريخي بر اين امر دلالت دارد. لذا براي تبيين اين نقش مخرب تهاجم فرهنگي طرح يك بحث تاريخي، لازم به نظر مي‏رسد. سوء استفاده از فكر و فرهنگ در طول تاريخ بشر سابقه طولاني دارد و قدرتهاي ضد مردمي از هر وسيله‏اي براي تسلط قدرت خويش بر جامعه بشري بهره‏مند شده‏اند و همواره در جوار زور و زر توانسته‏اند فكر و فرهنگ را براي تحكيم و توسعه سلطه خويش وسيله قرار دهند. در صدر اسلام و در دوران خلافت حضرت علي(ع)، معاويه نه تنها نظاميان را از منطقه شام به منطقه تحت حاكميت امام گسيل مي‏داشت و نه تنها از كيسه‏هاي زر براي تهاجم اقتصادي عليه امام استفاده مي‏كرد بلكه از افراد اهل فكر و انديشه نيز سود مي‏برد تا روايتها و آيات قرآني را عليه امام تفسير و تأويل نمايند و به جعل حديث و روايت بپردازند و با بهره‏گيري از محراب و منبر و موعظه افكار عمومي را در جهت خواست خود شكل دهند به گونه‏اي كه از شخصيت علي(ع) و اصول و ارزشهاي معنوي مورد حمايت او تصويري وارونه و نادرست بسازند. سعي بر اين بود كه حكومت علي(ع) قبل از آنكه از حيث سياسي و اقتصادي و نظامي شكست بخورد از حيث فرهنگي، آسيب ديده و سقوط كند. ساير ائمه معصوم چون امام حسن(ع) و امام حسين(ع) نيز يك بار با تهاجمات نظامي و يك بار نيز با تهاجمات فكري و عقيدتي و فقهي و فرهنگي مورد هجوم قرار گرفتند. بنابراين تهاجم فرهنگي موضوع تازه‏اي نيست و در گذشته وجود داشته و هنوز هم ادامه دارد و هر چه از گذشته به زمان حال نزديك مي‏شويم ابزارها و شيوه‏هاي فرهنگي مورد استفاده در اين تهاجم، كارايي بيشتر و وسيع‏تري پيدا مي‏كنند. در قرون جديد استعمار گروههاي تبشيري و ميسيونري به طور رسمي به كشورهاي آفريقايي و آسيايي رهسپار مي‏شدند. در بسياري از كتب ديني و سياسي و اجتماعي منتشر شده در سالهاي قبل از انقلاب موضوع تهاجم‏فرهنگي غرب عليه موجوديت و هويت ديني جوامع اسلامي با شدت تمام به عنوان يكي از معضلات و حتي مهمترين معضل دنياي اسلام مطرح شده است.

«مسأله‏ي تهاجم فرهنگي كه ما بارها روي آن تأكيد كرديم، يك واقعيت روشني است كه با انكار آن نمي‏توانيم اصل تهاجم را از بين ببريم. تهاجم فرهنگي وجود دارد. اگر ما آن را انكار كرديم به مصداق اين فرموده‏ي اميرالمؤمنين صدايي را مي‏شنويم كه: "وَ مَنْ نامَ لَمْ يُنَمْ عَنْهُ" تو اگر در سنگر به خواب بروي معنايش اين نيست كه دشمن هم در سنگر مقابل به خواب رفته است و لذا تو كه به خواب رفته‏اي سعي كن خودت را بيدار كني.»6

/ 14