اولويتهاى مبارزاتى - تلاش های سیاسی و اجتماعی شهید آقا مصطفی خمینی نسخه متنی

اولويتهاى مبارزاتى

شناسايى بايستگيها و اولويتهاى مبارزاتى نخستين شرط موفقيت هرنهضت است. اشتباه در حسابگرى نشناختن تكليف و گم كردن هدف سبب مى شود مسائل

فرعى و غير بايسته جاى مساله اصلى را پركند و فرصتها و انرژيها به هدر رود و دشمن اصلى همچنان توان مند بر جاى ماند.

از شگردهاى دشمنان اسلام و زمامداران مستبد براى در امان ماندن از خشم مسلمانان مبارز سرگرم كردن مردم و منحرف كردن احساسات و خشم و كين مردم به سوى دشمنان موهوم و يا درجه دوم بوده است.

به روزگار صفويه اروپاييان براى سست گردن بنياد كشورهاى اسلامى و شكست عثمانى با مكر و دسيسه حسّاسّيت زمامداران صفوى را به سوى دولت عثمانى متوجه كردند و خطر آن را براى ايران و تشيّع بزرگ شمردند45 و با مكر و تزوير ميان اين دو قدرت اسلامى رخنه ايجاد كردند و با اين ترفند بزرگ ترين قدرتى كه آن روز در برابر استعمارگران بى رحم و خون آشام غرب ايستاده بود متلاشى ساختند و راه را براى هجوم به شرق و كشورهاى اسلامى هموار كردند همين مساله در دوره قاجار كه جهان اسلام درگير با استعمار غرب بود تكرار شد. در نهضت نفت به هنگام آمادگى مردم براى حركت هاى بزرگ تر به كوتاه كردن دست دشمنان از غارت اين ثروت ملّى بسنده شد و هدفهاى مهم ترى چون بركنار كردن شاه از قدرت به خاطر مخالفت او با اسلام و پياده كردن قانونها اسلامى و… پى گيرى نشد و زخم خوردگان با استفاده از اين فرصت دوباره بر اوضاع چيره شدند. همين مسأله به شكست آيت اللّه كاشانى در آن برهه انجاميد.46

در دوره اخيرنيز نيروهاى اسلامى در برخورد با فساد شيوه هاى گوناگونى را در پيش داشتند; گروهى از علماء و احزاب به هدفهاى درجه دوّم بسنده كردند و مظاهرى از گناه و فساد را به نقد مى كشيدند و جهت گيريها در آن سو به كار افتاد. گاه شراب و قمار موضوع مبارزه بود و گاه بهائيت و گاه نبود آزادى و….

آنچه درسر لوحه نهضت امام به چشم مى خورد هجوم به كانون همه تباهيها و فسادها و ناهنجاريها بود. شهيد مصطفى خمينى طرفدار اين راه بود. او بمانند پدر در مبارزه نظام سلطنتى را غير مشروع مى خواند و سقوط شاه را مهم ترين هدف مبارزه

اعلان مى كرد.

(از خصوصيات بارز ايشان كينه انقلابى نسبت به شاه بود و همانند امام معتقد بود كه مبارزه منهاى شاه مبارزه نيست و مبارزه اى كه فقط دولت مورد حمله باشد به درد نمى خورد… و نوع تفكر امام و حركت و جهت گيريهاى امام در او به خوبى متجلى بود.)47

او كسانى را كه در مبارزه با فساد تنها دولت و مهره هاى دست دوّم را هدف قرار دادند و فساد و انحراف را متوجه آنان مى كردند با هشدارهاى شديد آنان را به دشمن اصلى متوجه مى ساخت.

همزمان با كودتاى 28 مرداد كسانى از حوزه بر اثر تبليغات گسترده حزب توده و جوسازيهاى امريكا در بزرگ كردن خطر كمونيستها48 پنداشته بودند دشمن اصلى كمونيسم است و اين الحاد شرق است كه جوانان را تهديد مى كند و مى بايست همه نيروها در دور كردن آن به كار رود و در نتيجه نظام شاهنشاهى براى راندن اين تفكر از ايران بايد بماند و پشتيبانى شود.1

آقا مصطفى خمينى از رواج اين تفكر خطرناك در ميان روحانيان احساس خطر كرد و براى زدودن آثار شوم اين سخن درميان ساده انديشان به روشن گرى پرداخت كه شاه خطراصلى است و رشد بى دينى و كمونيست زاييده نابسامانى و ستمهاست و راه را مى بايد از سرچشمه بر خطر بست.