صاحبقران و صاحب ديوان عميد ملك اى خواجه اى كه نافذ تقدير در ازل وى سرورى كه هر نفس از خاك درگهت هركو نهاد گردن طاعت به امر تو وانكو چو آستانه مقيم درت نشد يكباره جور و فتنه ى عنان از جهان بتافت هر منصبى كز آصف و جم يادگار ماند تيغ عدو شكافت تو گوئى چه جوهريست زخمش چه معجزيست كه سرها به باد داد هرك از در سال درآمد به پيش تو شاها طلوع اختر سعديكه ناگهان چون ماه تو به منظر زيبا نهاد روى آن لحظه كو عزيمت ملك ظهور ساخت تا بر سرش نار كند دست روزگار شد قدر آفتاب ز همناميش بلند در سايه ى تو تا به ابد كامكار بادجاويد باد دولت و عمر تو وين دعا جاويد باد دولت و عمر تو وين دعا
اى آنكه هرچه كرد ضميرت صواب كرد ذات ترا ز جمله جهان احتساب كرد گردون هزار فتح و ظفر فتح باب كرد نامش زمانه خسرو مالك رقاب كرد سيلاب فتنه خانه ى عمرش خراب كرد تا صيت عدل و جود تو پا در ركاب كرد بازوى تو به تيغ و قلم اكتساب كرد كزوى به روز معركه بحر اضطراب كرد برقش چه آتشيست كه جانها كباب كرد كلك تو از كرم به عطايش جواب كرد چون فتح و نصر روى به عالى جناب كرد چون جرم خور به برج حمل انقلاب كرد دولت دو اسبه پيشتر از وى شتاب كرد پر حقه ى سپهر ز در خوشاب كرد زان روح چرخ تهنيت آفتاب كرد خود بخت نيك در ازلش كامياب كردايزد به فضل و رحمت خود مستجاب كرد ايزد به فضل و رحمت خود مستجاب كرد
لطفا منتظر باشید ...
