روزگارى مى آيد كه ... - جهانگشای عادل نسخه متنی

شناختن امام ، دانستن روز تولد و درگذشت او نيست ، بلكه شناختن موقعيت ، شخصيت و هدف اوست .يعنى بدانيم كه امام جانشين پيامبر، و دانش او از دانش پيامبر است و تمام كارها و سخنان او راست و درست و مطابق واقع مى باشد و اصلا آلوده به گناه و خطا و كارهاى ناشايست نمى شود.هر چه بگويد، برنامه صحيح زندگى و نشان دهنده راه سعادت است .و مخالفت با او مخالفت با خداست .

ولى اگر اين طور امام را نشناسيم ، نه تنها دستورهاى او را اجرا نمى كنيم ، بلكه با او مخالفت هم خواهيم كرد و در نتيجه ، از راه راست باز مى مانيم و گمراه خواهيم شد، همانطور كه افراد پيش از اسلام گرفتار كفر و گمراهى شده بودند.

روزگارى مى آيد كه ...

امام محمد باقر (ع ):

ياتى على الناس زمان ، يغيب عنهم امامهم ، طوبى للثابتين على امرنا فى ذلك الزمان .

روزگارى خواهد رسيد كه راهبر و پيشواى مردم از ديدگاهشان پنهان شود.خوشا آنان كه در آن روزگاران ، در راه و روش ما(شيعه راستين بودن )استوار باشند.

دوران زندگى ما، هنگامه پنهانى راهبرى است كه پنجمين امام ، آن را فرموده است .هم اكنون امام زمان (ع )از ديدگاه ها پنهان ، و شهوت پرستى و ضد مردمى از هر سو جهان را فرا گرفته است .

ماييم كه بايد در اين دوران تاريك و مرگزا، از برنامه هاى امام قائم (ع )بهره گيريم و در راهمان استوار باشيم ، چه آنانكه ايماندار راستين ، در برابر سيل بنيان فساد و بى دينى ، چونان كوه پابرجا است و اين گفته نخست پيشواى ما است كه : مؤ من از كوه سخت تر است .

نشانه هاى او

در اين فصل ، حديث هاى بلند، به گونه داستان هاى كوتاه آورده شده است .و از متن ها به خاطر گستردگيش چشم پوشيديم .

آواى قرآن

چشمه خورشيد، در سياهى شد، و شب هنگام فرا رسيد.صداى اذان ، از مناره مسجد در شهر پيچيد.مردم دست از كسب و كار شستند، و براى نماز به مسجد شتافتند.صف هاى نمازگزاران ، چونان صف سربازان مجاهد اسلام پيوسته و قلب ها پر جوش و مهربان ، و فضاى مسجد از هيجان و شكوه پر بود.

نماز جماعت ، با شور و احساس آسمانى ، در ميان امواج دعاى نيايشگران به پايان رسيد، ولى مسجد همچنان پر تپش و زنده بود...نيايش دسته جمعى تمام ، و برنامه درس آغاز مى شود.نوآموزان ، دور آموزگار خود حلقه زده بودند و قرآن فرا مى گرفتند.صداى دلنشين قرآن ، در فضاى مسجد طنين افكنده بود و گوش ها را نوازش مى داد.راستى كلام خدا چه زيبا و روح افزا است .عبذالله مسعود استاد معروف آموزش قرآن ، كه از ياران نزديك پيامبر اسلام (ص )بود، شاگردان را با اخلاقى نيكو و روشى پسنديده همچون پدرى مهربان ، قرآن مى آموخت .

مسروق يكى از نوآموزان مى گويد: بعد از نماز مغرب به آموزش قرآن ، نزد ابن مسعود نشسته بوديم .مردى از استاد پرسيد: آيا هيچ از پيامبر پرسيدى چند پيشواى معصوم هدايت مردم را بر عهده مى گيرند؟ استاد گفت : از آن وقت ك ه به عراق آمده ام ، تا كنون كسى چنين پرسشى از من نكرده است ...آرى از رسول خدا (ص )پرسيدم و آن حضرت فرمود: رهبران هدايتگر شما دوازده نفرند به شماره نقباى بنى اسرائيل . و اين درست مانند حديثى است كه سلمان فارسى از پيامبر عزيز ما، نقل مى كند كه فرمود: امامان پس از من دوازده نفرند به تعداد ماه هاى سال .

كشتى نوح

نوح پيغمبر (ع ) 950 سال ، مردم را به خدا پرستى و انسانيت خواند، ولى مردم نه تنها به او ايمان نياوردند، بلكه به مسخره اش گرفتند و او را سخت آزردند.از آن همه جمعيت ، تنها شماره به وى گرويدند، و