[سوره المؤمنون (23): آيات 23 تا 25] - تفسیر نمونه جلد 14

[سوره المؤمنون (23): آيات 23 تا 25]

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‏ قَوْمِهِ فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ أَ فَلا تَتَّقُونَ (23) فَقالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ ما هذا إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَنْزَلَ مَلائِكَةً ما سَمِعْنا بِهذا فِي آبائِنَا الْأَوَّلِينَ (24) إِنْ هُوَ إِلاَّ رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّى حِينٍ (25)

ترجمه:

23- ما نوح را به سوى قومش فرستاديم، به آنها گفت اى قوم من! خداوند يكتا را بپرستيد كه غير از او معبودى براى شما نيست، آيا (باز از پرستش بتها) پرهيز نمى‏كنيد؟

24- جمعيت اشرافى (و مغرور) از قوم نوح كه كافر شده بودند گفتند: اين مرد بشرى است همچون شما كه مى‏خواهد بر شما برترى جويد، اگر خدا مى‏خواست پيامبرى بفرستد فرشتگانى نازل مى‏كرد، ما چنين چيزى هرگز در نياكان خود نشنيده‏ايم.

25- او فقط مردى است كه مبتلا به نوعى از جنون است، بايد مدتى در باره او صبر كنيد (تا مرگش فرا رسد، يا از اين بيمارى رهايى يابد).

تفسير: منطق كوردلان مغرور

از آنجا كه در آيات گذشته، سخن از توحيد و معرفت خداوند و دلائل عظمت‏