[سوره النور (24): آيات 56 تا 57] - تفسیر نمونه جلد 14

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر نمونه - جلد 14

ناصر مکارم شیرازی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

[سوره النور (24): آيات 56 تا 57]

وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (56) لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ مَأْواهُمُ النَّارُ وَ لَبِئْسَ الْمَصِيرُ (57)

ترجمه:

56- و نماز را بر پا داريد و زكات را بدهيد و رسول (خدا) را اطاعت كنيد تا مشمول رحمت (او) شويد.

57- گمان نبر كافران مى‏توانند از چنگال مجازات الهى، در زمين فرار كنند، جايگاه آنها آتش است و چه بد جايگاهى است؟!

تفسير: فرار از چنگال مجازات او ممكن نيست!

در آيه گذشته وعده خلافت روى زمين به مؤمنان صالح داده شده بود و اين دو آيه، مردم را براى فراهم كردن مقدمات اين حكومت بسيج مى‏كند، در ضمن نفى موانع بزرگ را نيز خودش تضمين مى‏نمايد، در حقيقت يكى از اين دو آيه در صدد بيان مقتضى است و آيه دوم نفى موانع.

نخست مى‏گويد:" نماز را بر پا داريد" (وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ).

همان نمازى كه رمز پيوند خلق با خالق است، و ارتباط مستمر آنها را با خدا تضمين مى‏كند، و ميان آنها فحشاء و منكر حائل مى‏شود.

" و زكات را ادا كنيد" (وَ آتُوا الزَّكاةَ).

/ 569