شيوه بر خورد استاد با پرسشگران - شهید مطهری قدس سره، پرسشها و رسالت حوزویان نسخه متنی

سيل عظيم به راه نيفتاده است خود را براى مقابله با آن آماده كند.)(22)

شيوه بر خورد استاد با پرسشگران

شهيد مطهرى پرسش گر را انسانى مى ديد جوياى دانش گه در پى حقيقت است وى جوانى و پرسش گرى را همزاد مى شمرد از اين روى به پرسش گران ميدان مى داد كه آنچه در دل دارند آشكار كنند تا در پناه پرسش و پاسخ حقيقت روشن گردد. جلسه هاى درس استاد با پرسش و پاسخ همراه بود. پرسش و پاسخى كه گاه ساعتها به طول مى انجاميد استاد با همه گرفتاريهاى علمى براى اين نشستها و قت مى گذاشت. درس و تدريس برايش شغل و منبع درآمد نبود كه جزوه اى را براى دانشجويان باز گويد و بى توجه به پرسشها و شبهه ها راه خود پيش گيرد بلكه هدف او روشن شدن حقايق بود و اين كار را با پرسش و پاسخ دنبال مى كرد و البته به نتيجه هاى بسيار خوب هم مى رسيد.

شهيد بر خلاف برخى از استادان كه در برابر پرسشهاى نامرسوم جوانان رخ برتافته و ناخودآگاه اين تلقى را در آنان به وجود مى آورد كه دين قدرت پاسخ گوئى به شبهه ها را ندارد براى پرسش و طرح شبهه ميدانى گسترده فراهم آورده بود به مشكل ترين و شبهه انداز ترين پرسشها گوش مى سپرد و با بردبارى و متانت با آن رو به رو مى شد.

از رسالتهاى حوزه پاسخ گويى به پرسشهاست. علماى پيشين در عصر خود به اين وظيفه عمل كرده و در برابر شبهه ها پاسخهاى قوى و قويم داشتند و اعلام مى كردند. چنان بازار پرسش و پاسخ گرم بود كه هرگاه شبهه اى مطرح مى شد دهها پاسخ داده مى شد و اين حركت راه را بر گسترش فساد و تباهى فكرى مى بست.

روحانيت بايد پيرامون خود را به دقت بنگرد حتى اگر زمينه شبهه و پرسشى ديد و احساس كرد وجود دارد به فكر چاره بيفتد.وظيفه روحانيت‏