شهید مطهری قدس سره، پرسشها و رسالت حوزویان نسخه متنی

خبره شدن در هر بخش نيز نيازمند تلاش شبان و روزان وسختيهاى بسيار است.

(اجتهاد به مفهوم واقعى كلمه؛ يعنى تخصص و كارشناسى فنى در مسائل اسلامى چيزى نيست كه از هر مكتب گريخته اى به بهانه اين كه چند صباحى در يكى از حوزه هاى علميه به سر برده است بتواند ادعا كند. قطعا براى تخصص در مسائل اسلامى و صلاحيت اظهار نظر يك عمر اگر كم نباشد زياد نيست آن هم به شرط اين كه شخص از ذوق و استعداد نيرومندى برخوردار و توفيقا الهى شامل حالش بوده باشد.)(48)

در سخنان و سيره امامان بر اهميت كارشناسى در دانش تأكيد شده است شاگردان امام صادق عليه السلام با توجه به استعداد و علاقه در تفسير و كلام و فقه و... صاحب نظر مى شدند و در برخورد با ارباب مذاهب و مكاتب به فراخور دانش خود مناظره و بحث مى كردند و چون در آن رشته كارشناس و متخصص بودند در بحث پيروز مى گرديدند.

هشام بن حكم در كلام و دفاع از باورهاى اسلامى و شيعى نامور بود و در ميان ياران امام صادق عليه السلام جايگاه ويژه اى داشت. در ميان متكلمان ديگر فرق نيز زبانزد بود و در گشودن گره هاى كلامى در برابر غير مسلمانان از او استفاده مى شد كارى كه از فقها و اديبان ساخته نبود. گزارش زير در اهميت تخصص در دانش خواندنى است:

(يكى از پادشاهان روزگار هارون الرشيد خليفه عباسى براى او نامه نوشت و از وى درخواست كرد تا كسى را كه بتواند ديانت اسلام را به وى درآموزد به دربار او گسيل كند.

رشيد يحى بن خالد برمكى(190) وزير خويش را فراخواند و