شهید مطهری قدس سره، پرسشها و رسالت حوزویان نسخه متنی

پرسش گر را قطع نكنيد و چنان كه سخنورى مى آموزند گوش كردن نيز ياد بگيرند.(4)

على عليه السلام به ياران كه از پرسش پرسش كننده كستاخ به خشم آمده بودند و اجازه خواستند كه به دهانش بكوبند فرمود:

(دعوه و لاتعجلوه فان الطيش لايقوم به حجج اللّه و لاباعجال السائل تظهر براهين اللّه. ثمّ التَفَت الى الرجل وقال له: سَل بكلّ لسانك و مبلغ علمك اجبك ان شاء اللّه تعالى بعلم لاتختلج فيه الشكوك ولاتهيجه دنس الزيغ.)(5)

او را به حال خود واگذاريد كه با سبك مغزى و خشونت دين خدا استوار نمى گردد با شتابزدگى پرسش گر برهانهاى دين آشكار نمى شود.

سپس رو به آن مرد كرد و فرمود: با هر زبانى بخواهى بپرس و از نهايت دانش خود استفاده كن. من اگر خدا بخواهد به تو جواب خواهم داد با دانشى كه در آن ترديد و انحراف راه نيابد. رفتار فروتنانه و پاسخهاى امام به پرسش گر وى را نرم كرد و شادمانه اشعارى در ستايش امام سرود.

نشر دانش و پربار شدن فرهنگ اسلامى و درنورديدن بسيارى از سرزمينها به بركت همين پرس وجوها و طرح شبهه ها و پاسخ عالمانه و دقيق و راهگشا به آنها بوده است. پرسشهاى پرسش گران درباره عقايد باورها و ارزشهاى اسلامى سبب شده علماى حوزه بر دامنه كار بيفزايند و بر شتاب كاروان انديشه بيفزايد. بخشى مهم از كتابهاى كلامى و فقهى در پاسخ بر پرسشهاى مردم و يا در پاسخ شبهه هاى مخالفان نوشته شده است. كتابهاى ارزنده اى چون (كافى) (مبسوط) (غيبت نعمائى و.... در سده چهارم و پنجم در پاسخ به پرسشهاى مردم نگاشته شده است. در دوره صفويه و قاجار از طرف‏