شرايط كسانى كه مستحق زكاتند - توضیح المسائل نسخه متنی

ولى بايد مالى را كه قرض كرده در معصيت خرج نكرده باشد، يا اگر در معصيت خرج كرده، از آن معصيت توبه كرده باشد، كه در اين صورت از سهم فقرا مىشود به او داد.

مسأله 1934 - اگر به كسى كه بدهكار است ونمىتواند بدهى خود را بدهد زكوة بدهد بعد بفهمد قرض را در معصيت مصرف كرده، چنانچه آن بدهكار فقير باشد، مىتواند آنچه را به او داده بابت زكوة حساب كند، ولى اگر چيزى را كه گرفته در شرابخوارى يا بطور آشكارا در معصيت صرف كرده و از معصيت خود توبه نكرده، بنابر احتياط واجب بايد چيزى را كه به او داده بابت زكوة حساب نكند.

مسأله 1935 - كسى كه بدهكار است و نمىتواند بدهى خود را بدهد اگر چه فقير نباشد انسان مىتواند طلبى را كه از او دارد، بابت زكوة حساب كند.

مسأله 1936 - مسافرى كه خرجى او تمام شده، يا مركبش از كار افتاده، چنانچه سفر او سفر معصيت نباشد ونتواند با قرض كردن يا فروختن چيزى خود را به مقصد برساند، اگر چه در وطن خود فقير نباشد، مىتواند زكوة بگيرد.ولى اگر بتواند در جاى ديگر با قرض كردن يا فروختن چيزى مخارج سفر خود را فراهم كند، فقط به مقدارى كه به آنجا برسد، مىتواند زكوة بگيرد.

مسأله 1937 - مسافرى كه در سفر درمانده شده و زكوة گرفته بعد از آن كه به وطنش رسيد، اگر چيزى از زكوة زياد آمده باشد، در صورتى كه بدون مشقت نتواند بقيه را به صاحب مال يا نائب او برساند، بايد آن را به حاكم شرع بدهد و بگويد آن چيز زكوة است.

شرايط كسانى كه مستحق زكاتند

مسأله 1938 - كسى كه زكوة مىگيرد بايد شيعه دوازده امامى باشد و اگر از راه شرعى، شيعه بودن كسى ثابت شود و به او زكوة بدهد، وزكوة تلف شود بعد معلوم شود شيعه نبوده، بايد دوباره زكوة بدهد.