احكام سر بريدن و شكار كردن حيوانات - توضیح المسائل نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

توضیح المسائل - نسخه متنی

حسین نوری همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

دهد كفشى كه مانده مال كسى نيست كه كفش او را برده در صورتى كه قيمت آن 6 / 12 نخود نقره سكه‌دار كمتر باشد، مىتواند براى خود بردارد واگر بيشتر باشد، بايد تا يك سال اعلان كند و بعد از يك سال احتياطا از طرف صاحبش صدقه بدهد.

مسأله 2577 - اگر مالى را كه كمتر از 6 / 12 نخود نقره سكه‌دار ارزش دارد پيدا كند و از آن صرف نظر نمايد و در مسجد يا جاى ديگر بگذارد، چنانچه كسى آن را بردارد، براى او حلال است.

احكام سر بريدن و شكار كردن حيوانات

مسأله 2578 - اگر حيوان حلال گوشت را به دستورى كه بعدا گفته مىشود سر ببرند، چه وحشى باشد و چه اهلى، بعد از جان دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاك است ولى حيوانى كه نجاستخوار شده، اگر به دستورى كه در شرع معين نموده‌اند آن را استبراء نكرده باشند، و حيوانى كه انسان با آن وطى (نزديكى) كرده بعد از سر بريدن، گوشت آن حلال نيست.

مسأله 2579 - حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو وكبك وبزكوهى و حيوان حلال گوشتى كه اهلى بوده وبعدا وحشى شده مثل گاو و شتر اهلى كه فرار كرده ووحشى شده

است، اگر به دستورى كه بعدا گفته مىشود آنها را شكار كنند پاك وحلال است ولى حيوان حلال گوشت اهلى مانند گوسفند و مرغ خانگى و حيوان حلال گوشت وحشى كه به واسطه تربيت كردن اهلى شده است، با شكار كردن پاك و حلال نمىشود.

مسأله 2580 - حيوان حلال گوشت وحشى در صورتى با شكار كردن پاك و حلال مىشود كه بتواند فرار كند يا پرواز نمايد بنابر اين بچه آهو كه نمىتواند فرار كند و بچه

/ 587