پـيـش از ايـن گـفـتـه شـد كـه انـديـشـه پـيـروزى نـهـايـى حـق بـر بـاطل و غلبه قطعى صالحان و پرهيزكاران و كوتاه شدن دست ستمكاران و جباران از اجتماعات بـشـرى ، ريـشـه قـرآنى دارد(185) كه در روايات اسلامى از آن به ((انتظار فرج )) تـعـبـير شده است . اصل انتظار فرج از يك اصل كلى قرآنى ديگر استنتاج مى شود و آن ((حرمت يـاءس از رَوْح الله ))(186) اسـت . افـراد بـا ايـمـان در هـيچ شرايطى تسليم ياءس و نـاامـيـدى نـمـى شـوند، ليكن اين انتظار فرج و اميدوارى به رحمت خدا، در مورد يك عنايت عمومى براى همه بشر است ، نه شخصى يا گروهى ؛ بعلاوه اين انتظار با نويدهاى خاص و مشخصى تـواءم اسـت و ظـهور حضرت مهدى (عج ) كه مظهر رحمت خداوندى است ، يك حادثه قطعى در آينده تاريخ است .ايـن انـديـشـه مشتمل بر عنصر خوش بينى نسبت به آينده و طرد عنصر بدبينى نسبت به پايان كار بشر است .انتظار سازنده و مخرب اكـنـون بايد ماهيت و مفهوم انتظار فرج و پيامدهاى آن را بررسى كرد و انتظار سازنده و مثبت را از انتظار ويرانگر و منفى ، باز شناخت .گروهى اين گونه فكر مى كنند كه اگر ظهور حضرت مهدى (عج ) جز با پر شدن زمين از ظلم و فساد واقع نخواهد شد، بنابراين دست زدن به هر گونه اصلاحات اجتماعى كمك به تاءخير ظـهور است و براى تسريع آن لازم است از اقدامات اصلاحى خوددارى كرده ، انجام آن را برعهده حضرت مهدى (عج ) گذاشت . بنابراين ديدگاه ، مفهوم انتظار دست روى دست گذاشتن به دور از هر گونه مسؤ وليت پذيرى اجتماعى و انجام وظيفه است .روشن است كه اين برداشت منفى از انتظار، با تعاليم عمومى اسلام ، بخصوص وظايف منتظران در زمـان غيبت ، منافات دارد. انتظار فرج كه از عبادات و بلكه برترين آنها شمرده شده ، نمى تواند يك چنين بار منفى داشته باشد.پيامبر اكرم (ص ) فرموده است :((اَفْضَلُ اَعْمالِ اُمَّتى اِنْتِظارُ الْفَرَجِ مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ))(187)برترين اعمال امّتم انتظار فرج (حضرت مهدى ) از سوى خداوند بزرگ است .حـديـث بـالا بـيـانـگـر ايـن اسـت كـه انـتـظـار فـرج از سـنـخ عمل است ، نه دست روى دست گذاشتن و سكوت . بنابراين ، لازمه انتظار، حالت آماده باش داشتن و تهيه مقدمات آن ظهور بزرگ است .دوران دولت حـضـرت مـهـدى (عـج ) بـه تـعـبـيـر قـرآن ، دوران حـكـومـت ((بـنـدگـان صـالح ))(188) اسـت ، يـعـنـى آنـان كـه صـالحـند وارث زمين مى شوند. آيا انتظار اين دوران ، بدون به وجود آمدن بندگان صالح و شايسته ، درست است يا انتظارى است كاذب ؟! پس بايد نـخـسـت در زمره بندگان صالح درآييم ، آنگاه طالب نويدى كه به آنان داده اند، باشيم . پس خلقى كه در انتظار ظهور مصلح به سر مى برد، بايد خود صالح باشد.به بيان ديگر، چگونگى انتظار همواره متناسب با هدفى است كه در انتظار وقوع آن هستيم :ـ انتظار آمدن يك مسافر عادى از سفر ـ انتظار بازگشت يك دوست بسيار عزيز ـ انـتـظـار فـرارسـيـدن فـصـل چـيـدن مـيـوه از درخـت و بـرداشـت محصول .