امام صادق (ع ) در حديثى ، ويژگيها و خصوصيات ياران حضرت مهدى (عج ) را اين چنين يادآور مى شود:... مـردانـى كـه قـلبهايشان همانند تكه هاى آهن است (از ايمانى راسخ برخوردارند)، هرگز در مورد خدا شكى به دلشان راه نيافته است . اگر به كوهها حمله كنند، آنها را از جايشان مى كنند، با پرچمهاى خود وارد شهرى (از شهرهاى كفار) نمى شوند، مگر آن را ويران مى سازند، براى تـيمن و تبرك به اسب امام مهدى (عج ) دست مى مالند، آنان گرد امام مهدى (عج ) را گرفته و در جـنـگـهـا خـود را سـپـر بـلاى ايـشـان مـى كـنـنـد و آنـچـه از آنـان بـخـواهـد بـطـور رسـا و كامل انجام مى دهند، مردانى كه شب را نمى خوابند و در نمازشان زمزمه اى همانند زمزمه زنبوران دارنـد، شب را به عبادت سپرى كرده و صبحگاهان بر اسبهاى خود سوارند، راهبان شب و شيران روزنـد، آنان نسبت به قائم (عج ) مطيعتر از كنيز نسبت به آقايش هستند، برافروخته و نورانى هـسـتند، انگار در قلبشان چراغى است ، از خداوند بيمناكند، براى شهادت دعا مى كنند و آرزو مى كنند كه در راه خدا كشته شوند، شعارشان خونخواهى امام حسين (ع ) است . وقتى كه سير مى كنند رعـب و وحـشـت تا مسافت يكماه راه ، در پيشاپيش آنها در حركت است (تبهكاران از مسافتهاى دور از آنان مى ترسند) خداوند امام مهدى (عج ) را به وسيله آنان يارى مى كند.(230)