امامت حضرت مهدی (عج) در اعتقاد ما نسخه متنی

((مهدى ))، ((قائم ))، ((منتظر))، ((حجت ))(38).

البـتـه القاب و اوصاف زيادى در روايات و دعاها همانند دعاى ندبه براى حضرت مهدى (عج ) بيان شده است و آنچه ذكر شد، القاب مشهور بود.

بـايـد توجه داشت كه كاربرد اين القاب در مورد آن منجى آسمانى به لحاظ ويژگيهايى است كه در ايشان وجود دارد. براى نمونه به روايت زير در مورد لقب ((قائم )) توجه كنيد.

ابـى خـديـجـه مـى گـويـد: از امـام صـادق (ع ) در مـورد قـائم سـؤ ال شده فرمود:

((كـُلُّنـا قـائِمٌ بـِاءَمـْرِ اللّهِ واحـِدٌ بـَعـْدَ واحـِدٍ حـَتـّى يـَجـى ءَ صاحِبُ السَّيْفِ فَاِذا جاءَ صاحِبُ السَّيْفِ جاءَ بِاءَمْرٍ غَيْرِ الَّذى كانَ))(39)

هـمـه مـا يكى بعد از ديگرى به امر خدا به پا مى خيزيم تا اينكه صاحب شمشير بيايد، وقتى كه او آمد، روش ديگرى خواهد داشت .

از آنـجـا كـه ائمـه (ع ) هـمـه نـور واحـد هـسـتـنـد، هـر كـدام واجـد تـمـام صـفـات كـمـال بـوده انـد ولى در هـر كدام از آنان به اقتضاى شرايط، يك صفت ظهور بيشترى داشته و لقبى مناسب آن در ايشان شهرت بيشترى يافته است . از جمله امام زمان (ع ) كه مانند ديگر امامان بـراى تـحقق امر حق و حكومت جهانى اسلام قيام مى كند ولى فقط ايشان موفق به محقق ساختن اين اراده خـدا مـى شـود و شـايـد از اين رو لقب ((قائم )) در مورد آن حضرت كاربرد بيشترى داشته باشد.

پدر و اجداد روايات زيادى بيانگر آن است كه حضرت مهدى (عج ) از اولاد پيامبر(ص ) و على (ع ) و فاطمه (س ) و از تـبـار امام حسين (ع ) و نيز بقيه امامان (ع ) است ؛ از اين رو سلسله نسب آن حضرت به ترتيب زير است :

((حـجة بن الحسن (40) بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن الحسين بن على بن ابى طالب عليهم السلام ))

مـادر نـام مـادر حـضـرت مـهـدى (عـج ) نـرجـس ، دختر يشوعا پسر قيصر پادشاه روم است كه بشر بن سليمان او را به دستور امام هادى (ع ) از برده فروشى به نام عمر بن يزيد براى آن حضرت خريد؛ سپس امام او را به فرزندش ‍ بخشيد و بدين ترتيب افتخار مادرى حضرت مهدى (عج ) را پيدا كرد.

نـرجـس داراى القـاب ديـگـرى از قـبـيـل ريـحـانـه ، سـوسـن و صيقل نيز بود.(41)

سال و محل تولد بـنـابـر قـول مـشـهـور بـيـن مـحـدثـان و مـورخـان ، حـضـرت مـهـدى (عـج ) در شـب نـيـمـه شعبان سـال 255 هـجـرى قـمـرى در سـامـرا بـه دنـيـا آمـد و پـدرش غـيـر از او فـرزند ديگرى نداشت .(42) محمد بن على مى گويد: از امام حسن عسكرى (ع ) شنيدم كه فرمود:

ولىّ خـدا و حـجـت او بـر بـنـدگـانـش و خـليـفـه بـعـد از مـن ، شـب نـيـمـه شـعـبـان سـال 255 هجرى قمرى هنگام طلوع فجر، در حالى كه ختنه شده بود، متولد شد و نخستين كسى كـه او را بـا آب كـوثـر و سـلسـبيل (از آبهاى بهشت ) شستشو داد، رضوان ، نگهبان بهشت ، با جمعى از فرشتگان مقرب الهى بود... .(43)

خصوصيات حمل و ولادت نـرجس دوران باردارى خود را بدون اينكه آثارى از باردارى در وجود او ظاهر شود سپرى كرد؛ از ايـن رو كـسـى مـتوجه حاملگى او نشد، همان گونه كه مادر موسى (ع ) نيز در دوران حاملگى چـنـيـن بـود؛زيـرا فـرعـون شـكـم زنان حامله را مى شكافت و مى خواست پيامبرى كه سلطنت او را سـرنـگـون خـواهـد كـرد، مـتـولد نـشـود. مـادر حـضـرت مـهـدى (عـج ) از اين جهت همانند مادر موسى بود(44) تا اينكه دوران باردارى اش سپرى شد و آن حضرت به دنيا آمد.

حـضـرت مـهـدى (عـج ) در شـرايطى پا به عرصه گيتى گذارد كه خبر ولادت و غيبتش توسط پـيـامبر(ص ) و اهل بيت آن حضرت بارها به مردم داده شده و جامعه اسلامى بويژه شيعيان به او معتقد گشته بودند.

در هـمان عصرى كه امام هادى و امام حسن عسكرى (ع ) از غيبت فرزندشان حضرت مهدى (عج ) سخن مـى گفتند، صاحبان كتب صحاح ، بخارى ، مسلم ، ابوداوود، ترمذى و ابن ماجه (45) مى زيستند و روايات نبوى مربوط به