ایشان و گریه بر مصائبشان باعث رفع گرفتاري ها و نورانیت قلب است که این هم مؤید قابل ملاحظه اي است که به راحتی نمیتوان از کنار آن گذشت.
ز- در نقل آمده: در وقت وداع امام حسین علیه السلام با اهل بیت شریفش دخترکی از خیمه بیرون آمده و با گامهاي لرزان دوان دوان به دنبال حسین علیه السلام شتافت و خود را به آن حضرت رسانید و دامن حضرت را گرفته و صدا زد: یا أَبه أُنْظُرْ إلَی فَإِنّی عطْشَانٌ. (1) این کلام دختر، آن چنان امام حسین علیه السلام را منقلب ساخت که بی اختیار اشک ریخته و فرمود: اَللهُ یسقیک فَإِنَّه وَکیلی.(2) هلال میگوید پرسیدم: این دخترك که بود؟ گفتند: او رقیه دختر سه ساله امام حسین علیه السلام است. (3)
ح- در نقل هست: عصر عاشورا وقتی خیمهها را آتش زدند، یکی از سربازان دشمن به نام صالح بن عبدالله میگوید: دیدم جامه دختر کوچکی آتش گرفته بود و به اطراف میدوید دلم به حالش سوخت به سوي او رفتم و از اسب پیاده شدم او وقتی که مرا دید مضطرب شد. گفتم: نترس آمدهام آتش لباست را خاموش کنم. آتش دامنش را خاموش کردم و او را دلداري دادم. وقتی از من محبت دید فرمود: اي مرد از شدت تشنگی لبهایم کبود شده است. اندکی آب به من بده. از کلام او دلم سوخت. ظرفی پر از آب کردم و به او دادم او آن ظرف را گرفت ولی از آن آب نیاشامید... در این هنگام به من فرمود: سؤالی دارم: پدرم تشنه بود آیا وقت کشته شدن آبش دادند. گفتم: نه! تا این سخن را از من شنید از آن آب نیاشامید. بعضی از بزرگان میگویند این دختر همان رقیه سلام الله علیها است. (4)

اشکال و جوابهایی به مؤیدات

سؤال: استاد اجازه بفرمایید اشکالاتی که به این مؤیدات شده را خدمت حضرتعالی مطرح کنم:
الف: در مورد نقل تسلیۀ المجالس اشکال شده که مرحوم کرکی در کتابش بعد ذکرِ فرمایشات حضرتعالی تصریح دارد که این مکان گر چه محل دفن کسی از اهل البیت نیست ولی به خاطر انتساب آن به اهل البیت شرافت پیدا کرده است. (5) پس طبق نظر خود مرحوم کرکی کسی در آن مدفون نیست تا بتواند مؤید براي بحث ما باشد.
ب: در مورد نقل کتاب المنن شعرانی اشکال شده که ما به مصدر اصلی المنن مراجعه کردیم و دیدیم که در آن به جاي نام رقیه بنت الحسین سلام الله علیها ، رقیه بنت الامام علی کرم الله وجهه آمده است و سهوي در نقلِ ناقلان صورت گرفته است.

****************
1. اي پدر به من نگاه کن که همانا من تشنهام.
2. خداوند آبت میدهد که همانا او وکیل من است.
3. انوار الشهادة: طبق نقل الوقایع و الحوادث محمد باقر ملبوبی: ج 3، ص 192
4. سرگذشت جان سور حضرت رقیه سلام الله علیها:ص 29
5. لأنها و إن لم تکن مدفنا لأحد من ذریتهم فقد شرفت بنسبتها ألیهم؛ تسلیۀ المجالس: ص 95