رقیه بنت الحسین (علیهما السلام) نسخه متنی

حضورداشته ولی در گزارش خود اشارهاي به این ماجرا ننموده است و درباره این بارگاه تنها نوشته: رقیه دختر حسین علیهماالسلام قبري به او منسوب است و مشهدي که در محله دار العماره دمشق زیارتگاه است، خدا به درستی آن آگاه تراست. (1) این در حالی است که انگیزه براي نقل و ثبت اینگونه حوادث فراوان است و طبعاً اگر چنین قضیهاي صحت داشت مرحوم امین باید به آن اشاره میکرد یا حداقل در مورد قبر خانم تردید نمیکرد.

جواب : اولاً مرحوم سید محسن امین بنا بر استقصا (2) و جمع آوري تمام مطالب را نداشته مضافاً که کتاب ایشان کتاب تاریخی نیست تا اینگونه مطالب را ذکر کند؛ ثانیاً این قضیه در سال 1280 اتفاق افتاده و تا زمان مرحوم امین فاصله زیاد است پس معلوم نیست که این قضیه به دست ایشان رسیده باشد. بر فرض هم اگر به دست ایشان رسیده باشد مدت زمانی که از آن حادثه گذشته است زیاد است و پیدا کردن منبع و مصدر اصلی مسئله و فحص از صحت و سقم آن مؤونه و زحمت ویژهاي میطلبد. (گاهی انسان میبیند که زحمت زیادي میبرد و از کارهاي مهمتر بازمیماند، پس دیگر دنبال قضیه را نمیگیرد) ثالثاً ایشان در مورد اصل وجود رقیه سلام الله علیها تردیدي نکرده است و تنها تردیدش در قبر رقیه سلام الله علیهااست و از این رو ایشان هم مؤید ما هستند یا حداقل مخالف ما نیستند. رابعاً مرحوم امین در مورد قبر مطهر رقیه سلام الله علیهاو قضیه ابراهیم دمشقی اثباتاً و نفیاً اظهار نظري نفرموده است و بر فرض هم اگر نفی میکرد ایشان مانند دیگر علما میشد که احتمال اشتباه از او میرفت و لازم بود فرمایش ایشان در بوته نقد علمی قرار گیرد؛ مثلاً ایشان در مورد علامه مجلسی رحمة الله علیه اشکالاتی را مطرح کرده اند (3) که علما آن را قبول نکرده اند.

سؤال: در مورد قصیده سیف بن عمیره بعضی گفتهاند که از سیف بن عمیره کتاب ادبی یا شعري گزارش نشده و معلوم هم نیست شعرش را در مرأي و منظر امام صادق علیه السلام یا امام کاظم 7خوانده باشد تا از تقریر امام علیه السلام صحت مندرجات آن شعر ثابت شود، خصوصاً که این شعر را کتابهاي قدما نیاوده اند و فقط متأخرین متعرض آن شده اند.

جواب: احتمال هست که ایشان شعر را شفاها در حضور اصحاب خوانده و آنها شعر را نقل کرده اند، پس لازم نیست براي ایشان کتاب شعري ذکر شده باشد و اینکه کتاب ادبی یا شعر براي ایشان ذکر نشده دلیل نیست که شعر گفتن هم بلد نبوده است. لازم هم نیست که ایشان شعرش را در محضر امام علیه السلام خوانده باشد تا تأییدي بر شعرش به حساب آید. زیرا در آن زمان تعداد فرزندان امام حسین علیه السلام معلوم بود خصوصاً که سکینه و فاطمه دو دختر امام حسین علیه السلام تا زمان امام صادق علیه السلام  زنده بودند (م 117 ) از این رو احتمال دروغ و اشتباه در حق او نیست. به طور مثال اگر در این زمان یک نفر در شعرش بگوید که امام خمینی رحمة الله علیه پسري به نام عبدالله داشته، مردم میفهمند که او دروغگو است و رسوا میشود.

****************
1. اعیان الشیعۀ: ج 7 ص 34
2. به نهایت چیزي رسیدن
3. اعیان الشیعۀ: ج 9 ص 183