من كه ادعا نكردم
نمي گم خطا نكردم من كه ادعا نكردمهمه گفتن بي وفايي من كه اعتنا نكردم
عازم سفر شدي تو من دلم مي خواست
بمونيواسه موندن تو اما بخدا دعا نكردم
واسه تو كلي نوشتم كه يه جوري مبتلا شي
تقصير منه كه آخر تو رو مبتلا نكردم
توي كوچه ي رفاقت يه سلام جواب ندادم
تو دلم تويي اون و با كسي آشنا
نكردممي دونم دوسم نداري حتي قد يه قنارياما عاشقم هنوزم بودن اشتباه نكردم
ما جايي قرار نذاشتيم جز تو كوچه هاي رويا
اين دفعه تو اومدي من به قرار
وفا نكردم زير دين ناز چشمات يه عمريه دارم مي سوزم
تا خاكستري نشه دل دينمو ادا نكردم
اومدن واسه نصيحت به بهانه ي يه صحبت
عمرشون كلي تلف شد چون تو رو رها
نكردم راه آسمون كه بسته س گرچه قلبامون شكسته ستا بحال انقد خدا رو اينجوري صدا نكردم
تو من و گذشاتي رفتي خواستي من ديوونه تر شم
باورت نمي شه شايد آخه جون فدا نكردم
نامه هاي عاشقونه با نشونه بي نشونه
اما از كساي ديگه س پس اونا رو وا نكردم
يادته عكست و دادي بذارم تو قاب
قلبم بعد از اون روز ديگه هرگز به كسي
نگا مكردم تو از اون روزي كه رفتي نه تو رفتي كه
ببيني تا قيامت هم تو رو من از خودم جدا نكردم