دعاهای قرآن نسخه متنی

گرچه در برخى روايات آمده است موسى در آن هنگام كه اين دعا را كرد به نانى محتاج بود، اما اين دعا مخصوص نان و خوراكى نيست بلكه براى همه احتياجات به كار مي‏آيد. دليلش اين است كه موسى پس از اين دعا صاحب همه چيز شد.

3. موسى مدتى را كه با شعيب عهد بسته بود در مدين بماند و سپس با خانواده و گله و دارايى خود رو به سوى وطن آورد تا به طور سينا رسيد. در آن‏جا، نورى از دور پديدار شد. به سوى آن رفت تا براى گرم شدن همراهان از آن شعله‏اى برگيرد. آن نور حق تعالى بود كه بر درختى تجلّى كرده بود. در آن‏جا بزرگ‏ترين حادثه زندگانى موسى كه رسالت اوست رخ مي‏نمايد. موسى پيامبر شد و معجزه هم، كه دليل صدق ادعاى وى بود، به او اعطا شد.

سر آغاز مأموريت او، رفتن به دربار فرعون و هشدار و انذار و دعوت او به سوى خداوند متعال اعلام شد.

در اين هنگام كه موسى مأموريت را دشوار يافت به در گاه الهى رو كرد و گفت:

رَبِّ اشْرَحْ لِى صَدْرِى * وَيَسِّـرْ لِى أَمْرِى * وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِى * يَـفْـقَهُوا قَـوْلِى * وَاجْـعَلْ لِى وَزِيراً مِـنْ أَهْـلِى * هـرُونَ أَخِى * اُشْـدُدْ بِهِ أَزْرِى * وَأَشْرِكْهُ فِى أَمْرِى * كَى نُـسَـبِّـحَكَ كَثِـيراً * وَنَذكُرَكَ كَثِـيراً * إِنَّكَ كُنْتَ بِنا بَصِـيراً؛1

بارالها، سينه‏ام را گشاده دار. مأموريتم را برايم آسان كن. گره از زبانم

1. طه (20) آيات 25 ـ 35.